stad

Op de TU Delft leerde ik marktonderzoek doen; ik leerde marktonderzoektheorie, maar ik werd er, met een groepje, ook op uitgestuurd om marktonderzoek te doen. Het vuile handwerk, zeg maar. Daar stonden wij op een ochtend op station Rijswijk, haastige mensen tamelijk domme en gênante vragen te stellen. En toch, na een ochtend van weggewaaide blaadjes en halverwege het interview weglopende respondenten en evoluerende interviewvragen had ik wel een beeld van de markt. En een beeld is beter dan niks, waardoor een soort rommelig onderzoekje ook beter is dan niks.

Terugfietsend naar huis telde ik gisteren het aantal auto's dat reed en het aantal auto's dat geparkeerd stond. 241 waren geparkeerd en 75 reden rond, als ik telde wat zich binnen de straal van 15 meter rond om mij bevond. Grofweg is dus één op de vier auto's in Amsterdam onderweg. In Noord-Holland zijn 1,4 miljoen auto's, op 2,7 miljoen inwoners; 0,77 miljoen daarvan wonen in Amsterdam. Er zullen in Amsterdam dus minstens 0,4 miljoen auto's zijn, waarvan er dan 0,1 miljoen rondrijden rond spitsuur. Als het gemiddelde vermogen van een personenauto 50 kW is, 'doet' een auto in de stad misschien 30 kW (langzaam rijden, vaak stilstaan), waarmee 0,1 miljoen auto's 3 GW 'zijn'. 3 miljard Joule per seconde, dus.

De energie de opgeslagen zit in de benzine of de diesel zorgt er weliswaar voor dat de auto optrekt enzo, maar uiteindelijk eindigt al die energie als warmte: warme motor, warme banden, warme lucht. Auto's maken de stad dus elke seconde 3 miljard Joule warmer. In 18 seconden evenveel als mijn huis in een jaar verstookt (ik heb hier verder geen oordeel over). Ik bedoel vooral: levert dit nou een lekker warme stad op?

James Bond

Gisteren was de nieuwste James-Bondfilm op televisie: Quantum of Solace, die ik in de bioscoop miste. James Bond is niet meer mijn vader (Sean Connery) of mijn rare oom (Roger Moore) of mijn oudere broer (Pierce Brosnan), James Bond ben ik nu zelf geworden, in de leeftijdsgenoot Daniel Graig. Ik geloof wel dat James Bond ongeveer tien jaar achterloopt op hoe de moderne man nu werkelijk is, maar de verandering van Bond (en van de moderne man) fascineert me.

Hoopvol is het, dat een blonde dwerg met varkensoogjes nu ook James Bond kan zijn. Echt nieuw is hoe James Bond met vrouwen omgaat: met zijn vrouwelijke baas en met de girlpower van de collega meisjes-spion. Er is geen seks meer! Seks is onbelangrijk geworden. James Bond zoekt steun bij een vaderfiguur, die een kwartier later sterft en vraagt of James bij hem wil blijven. Over tien jaar is James Bond een corpulente inuï die (terecht) huilt en klappertandt van alles wat hij meemaakt.

Want uit de snelle montage maak ik op dat James Bond een hoop meemaakt! Ik heb helemaal niets van het verhaal begrepen. Ik zag een grappig mannetje met krachtige milieu-ambities, die de slechterik bleek te zijn, doordat hij zijn milieu-imperium met onplezierige machthebbers tot stand bracht. Is James Bond - net als ik - een anti-globalist geworden?

ontwikkeling

Mijn weblog is opgemerkt door Lowtech Magazine en daar ben ik tamelijk trots op. Dutch Comfort is de tweede link in het lijstje, met als aanbeveling: tegendraadse blog over (groene) technologie. Het is fijn dat iemand anders voor mij definieert wat voor weblog ik nou eigenlijk heb: een tegendraadse. Over (groene) technologie.

Ik startte dit blog, om mijzelf te motiveren voor warmtetechniek, zodat ik uiteindelijk kan meepraten over smoorvoorziening of over droge-boltemperatuur. Want als ik ergens over meepraat, dan wordt het vanzelf opwindend, was mijn zelfingenomen redenering. En als het opwindend wordt, dan komen de opgewonden mensen erop af, en ik wil graag dat er meer opgewonden mensen op de studie afkomen waar ik nu werk. Ik word wel een beetje moe van de redenering, als ik hem zo helemaal uitgeschreven nalees.

Ik ben nu anderhalf jaar verder en ik ben marginaal wijzer geworden van smoorvoorziening en droge-boltemperatuur. Ik ben per ongeluk tegendraads over (groene) technologie gaan bloggen. Misschien is dat, omdat ik tot de teleurstellende ontdekking ben gekomen dat warmte gebruiken om voorstuwing te krijgen (heetgasmotoren), gewoon niet zo'n goed idee is.

huisstijl

Op de kleuterschool heb ik veel gelijmd. We lijmden met plaksel. We moesten dat uit een glazen potje lepelen met een spatel van zacht plastic. Het was vreemd brokkelig spul, dat plaksel, en het plakte niet erg enthousiast aan het papier waar we het met de spatel tegenaan duwden. Plaksel bestaat nog steeds. Op de verpakking staat dat het glutenvrij is. Op de kleuterschool noemden we het eetlijm.

Het is vast de meest integere lijm die er is, plaksel. Plaksel is een onderdeel van de huisstijl van stichting 100LC: met plaksel ga ik de enveloppen dichtplakken die ik zelf ga maken.

Het briefpapier van stichting 100LC is herbruikt A4 papier, dat ook weer met plaksel opgeleukt is. Ik dacht er aan om elke witte achterkant op te versieren met een gratis blij gezicht uit de glansfolders die dagelijks bij ons in de bus vallen. Met een stempel stempel ik daarbij in de buurt 'stichting 100LC', en door het netjes op te vouwen, past het precies in de envelop, die eveneens in een handig verknipt herbruikt A4-tje past.

zwijnerij

Er is vast een praktische reden waarom in Leviticus en Deuteronomium, naast ongelofelijk veel andere dieren, zwijnen onreine dieren genoemd worden. Ze herkauwen niet hè, en hun hoeven zijn onvoldoende gespleten. Toch is het haast ondoenlijk om de spijswet na te leven, met name omdat elke aanraking met die onreine dieren ook al onrein is. De onreine ooievaar is nog wel te omzeilen, maar om mij verder onduidelijke redenen is er in de moderne maatschappij erg veel zwijnerij.

Zwijnen zitten overal in; in snoep, in lijm en in medicijnen bijvoorbeeld. En ik begrijp dat ook wel, want varkensvlees is onweerstaanbaar lekker. Wild zwijn is echt een delicatesse! Een zwijnen- en een mensenfoetus zijn bijna niet te onderscheiden. Zwijnensorganen kunnen in een mensenlichaam getransplanteerd worden. De beste eiwitten die een mens kan eten zijn natuurlijk de menseneiwitten (door moedermelk dus, of door kanibalisme), maar de één na beste eiwitten zijn die van zwijnen. Waarom is er dan geen zwijnenkaas en zwijnenmelk, als alternatief voor koemelk, waarvan de eiwitten zo zwaar op de maag liggen?

Lev en Deu vinden het allebei belangrijk dat je afblijft van de dieren die wemelen. Lev schrijft dan: Deze moogt gij eten van al het wemelend gedierte met vleugels dat op vier poten gaat: die boven zijn voeten dijen heeft om daarmee over de grond te springen. Sprinkhanen. Het wemelt, maar het mag toch! Net als de das, die mag ook (mmmm!). En trouwens: wat niet mag, mag je van Deu wel aan een vreemdeling in je poort voorzetten, of verkopen aan een buitenlander.

sturen

In Autoweek nummer 11 staat een aantrekkelijke tekening van wat Autoweek denkt dat de nieuwe Mercedes A-klasse zal worden. Ik vind zulke renderings onweerstaanbaar; ik heb nummer 11 van Autoweek gekocht en het stukje over de nieuwe Mercedes A-klasse verslonden. Ik zou elke dag wel iemands fantasie willen kunnen lezen over wat de autoindustrie voor mij in petto zou kunnen hebben. Of die fantasie iets met de waarheid te maken heeft, dat kan me niet schelen. Dit is wat Autoweek denkt dat Mercedes Benz doet: de auto krijgt elektronische stuurbekrachtiging, om zo min mogelijk energieverlies te krijgen.

Unk? Kun je met elektronische stuurbekrachtiging het energiegebruik van een auto veranderen? Welke energie verlies je door te sturen? Alleen als je slipt, dan is er een hoop spectaculair piepend en rokend energieverlies, maar verder, ... unk? Zou de elektronica van de stuurbekrachting misschien het sturen overnemen van de bestuurder, zodat die geen domme - energieverslindende - omwegen meer maakt? Als dat zo is, vind ik stuurontkrachtiging een betere naam voor dit systeem.

Misschien ligt de klemtoon in de Autoweek-zin op elektronisch. Dat de Mercedes geen mechanische (20 kilo staal), maar elektronische (50 gram silicium en 0,5 kg elektromotor) stuurbekrachtiging krijgt. Dan wordt de auto lichter, waardoor hij sneller kan optrekken en makkelijker op snelheid te houden is. Het grote nadeel van lichte auto's is - volgens mij - dat ze licht aanvoelen. Dat ze omgeblazen worden door de wind en stuiteren over verkeersdrempels. Zou er geen elektronica ontwikkeld kunnen worden die zwaarte suggereert? Gewichtsbekrachtiging, zeg maar.

nieuwe tijd

Op vijfjarige leeftijd knipte ik het portret van Mellie Uyldert uit het tijdschrift Onkruid, plakte die op een tekenblad en tekende onder de knipwond die mijn onvaste kinderhand met de schaar ongeveer ter hoogte van Mellie's borsten had aangebracht met viltstift twee cirkels. Mellie Uyldert op de fiets, noemde ik deze collage. Een indigokind, dat was ik, en dat ben ik nog steeds. Artistiek, creatief en spiritueel van aard. Hoog intelligent en intuïtief.

Zoals het hoort heb ik - indigokind dus -een sterrenkind gekregen. Over bijvoorbeeld mijn zoon Jakob schrijft een nieuwetijdkinderenwebsite: Er komen op dit moment veel autistische kinderen naar de planeet. Ze zijn een belangrijk deel van de ascensie van de planeet naar de hogere frequenties. Hun werk is erg waardevol. Zij zijn waardevol. Zij zijn de sterrenkinderen. Ja, mijn zoon en ik!

Ik weet niet precies wat ascensie is (en mijn spellingschecker ook niet), maar uit begeleidende teksten maak ik op dat na de ascensie de wereld voor iedereen vreedzaam en fijn is. Dutch Comfort en de sterrenkinderen hebben ongeveer hetzelfde doel voor ogen. Voor wie zich ascensie niet kan voorstellen: ik stel voor dat we de sterrenkinderen het mijnenveld van de moderne samenleving laten inlopen terwijl we goed opletten hoe ze daarop reageren. Wat doen ze met een hybride-auto? En met een spaarlamp?