Amsterdam

Om mij voor te bereiden op de aanstaande terugkeer naar Amsterdam kreeg ik van mijn homoseksuele vriend R een fotoboek over het enorme nieuwbouwproject van die stad aan het IJ. Het boek heet Amsterdam, en het is geschreven door Ton Schaap. Vermoedelijk is hij een homoseksuele stedenbouwer, bijvoorbeeld omdat hij schrijft dat 'nachtelijke zwerftochten langs kroegen en clubs het hele fenomeen homoseksualiteit in drie dagen van zijn tobberige connotatie [hadden] ontdaan.' Dat zal dan gaan om Ton Schaaps homoseksualiteit gaan, want ik geloof niet dat er een driedaagse homoseksuele revolutie heeft plaatsgevonden, waarbij homoseksualiteit in het algemeen van zijn tobberige connotatie ontdaan is.

Toch wel fijn, dat Ton Schaap van alles over zichzelf vertelt. Stedenbouw is ook een beroep dat op de Technische Universiteit wordt aangeleerd, waar het verwoorden van ik-besef geen vast onderdeel van het curriculum is. Verwoorden in het algemeen niet, zeker niet bij stedenbouw. Maar toch, nadat ik het boek als een proefvertaling heb geanalyseerd, begin ik de taal van de stedenbouw te doorgronden en kan ik het ook wel waarderen.

Het hoofdstuk Compact en Suburbaan begin met de zin 'Uit het voorgaande zijn een paar lijnen door te trekken. Compacte stad maken waar het aantrekkelijk is, is de belangrijkste.' Compacte stad maak je, blijkt, vooral door lijnen te trekken door het vervoer; auto's en fietsen en bootjes dus. Dingen dus, met een motor.
Fijn, dat door deze lijn door te trekken, mijn warme belangstelling voor de stedenbouw ook weer een warme belangstelling voor warme werktuigbouw blijkt te zijn.