Uit een educatief kinderboek van mijn jeugd herinner ik me de stelling dat elk druppeltje aardolie zeer lang geleden een levend organisme geweest was. Een klein diertje, dat at, sliep, zich ontlastte en liefhad. Daarover dacht ik na op de achterbank van onze Renault 4. Als de conversatie stokte tijdens het rijden, placht mijn vader te zeggen: 'En de zuigertjes gaan maar op en neer.' Kijk, dat ik fossiele brandstof in een auto stoppen om een eindje te gaan rijden eigenlijk niet zo ethisch vind, is niet vanwege het milieu, de 'zure regen', de 'NOx' en het 'CO2-probleem'. Joh, die zeespiegel, laat maar komen. De regen is toch ook niet zuur meer? Nou dan.
Het zijn die diertjes. Kan een vegetariër eigenlijk wel auto rijden? Of de kachel aanzetten?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten