Ik wilde dit jaar mijn verjaardag vieren met een sprinkhanendiner. Ik vind het leuk als iets dat ik vier memorabel is, maar behalve memorabel denk ik dat sprinkhanen bovendien een verrassende en ecologische toevoeging zouden kunnen zijn aan het dodelijk saaie Albert-Heijndiner.
Maar uiteindelijk, toen de uitnodigingen verstuurd waren en bijna iedereen gersvpt had, heb ik te weinig moeite gedaan om die sprinkhanen ook daadwerkelijk te kopen. Het zou misschien best gelukt zijn, een kilo sprinkhanen in huis halen, ... maar nee dus. We aten lamsvlees.
Ik geef het niet graag toe, maar ik schrik van insecten. Ik droomde dat er, na het poepen, glanzende gepanserde wormen in mijn wc-pot lagen; dat was nou een nachtmerrie. Van kakkerlakken en grote spinnen krijg ik hartkloppingen. Maar van de zilvervisjes die bij ons ingetrokken zijn niet. Mijn angst is evenredig met de voedingswaarde van het insect.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten