Dat nieuwe rijden, dat was een soort offer aan mijn comfort dat ik kon begrijpen. Het was misschien leuk, op volle toeren met een Opel Manta door het Drentse landschap scheuren en meisjes met een cowboyhoed nafluiten, maar het nieuwe rijden is beter. Beter voor het landschap, en de meisjes zouden het ook niet erg vinden, als het allemaal wat minder uitbundig eraan toegaat, denken ze in de reclamecampagne. Dat het allemaal onzin was, bleek pas later.
Maar dat nieuwe pinnen, wat heb ik daaraan? Ik vond pinnen, net als benzine tanken, al een beschamend intieme handeling; daar sta ik dan, machinaal leeg te lopen of me op te vullen bij een klotsend apparaat, ... hoe kijk ik naar mijn medemens, terwijl ik aan het pinnen ben? En het nieuwe pinnen: het duurt nu twee keer zo lang. Waarom? Is dat een verbetering?
Het is misschien een beetje overtrokken, maar het nieuwe pinnen is voor mij het bewijs dat het internet stervende is. Ik zie de mensen om mij heen ontwaken uit hun computerroes, hun ogen uitwrijven en gewoon weer iets nuttigs gaan doen. En betalen met contant geld, wel zo concreet.
2 opmerkingen:
Ha, ik heb het nieuwe pinnen nog schamper gebruikt bij een presentatie vorige week. Die ging over een thema dat in het bedrijfsleven momenteel speelt: het 'nieuwe' leren. Over de term ben ik zo ongelukkig, dat ik met een hele serie 'nieuwe' dingen begon in de presentatie.
http://www.slideshare.net/erikjandejong/lunchsessie-hnl-7271024
Verdomd, je bent me net voor: ik wilde er ook maar eens een serie van maken, sinds ik vanmorgen in een krantje over *het nieuwe zwemmen* las.
Een reactie posten