ideeën

Ik kreeg vandaag het proefschrift thuisgestuurd van Jan Willem Streefkerk, waarop hij op 20 mei promoveert. Bij de promoties die ik bijwoonde waren altijd stellingen, en de stellingen bij het proefschrift van Jan Willem worden door prof. dr Neerincx opponeerbaar en verdedigbaar geacht. Stellingen zijn het proefschrift in het kort, hoop ik (dat scheelt mij een hoop leeswerk), maar om één of andere reden hebben de laatste stellingen van het rijtje altijd een lichtvoetig karakter, en hebben die niets met het proefschrift te maken.

Deze stelling heeft waarschijnlijk niets met het proefschrift te maken, maar is dus wel opponeerbaar en verdedigbaar:
9. De tegenwoordig toegejuichde marktgerichtheid van toegepast wetenschappelijk onderzoek leidt tot conventionele oplossingen en hindert innovatieve doorbraken (Boomkens en Gabriels, 2008. Paradoxen van het academisch kapitalisme. In: Lorenz (Ed.) If you're so smart, why aren't you rich? Amsterdam: Boom).

Sinds ik me voorgenomen heb om te stoppen met Dutch Comfort word ik overspoeld door ideeën. Ideeën om de hele maand mei op Dutch Comfort mee te vullen. Dat is een patroon. Laat ik iets nuttigs gaan doen. Laat ik het kapitalisme gaan bestrijden. Dat is opponeerbaar en verdedigbaar.

Naschrift op 18 mei: Ik geloof niet of het bovenstaande stukje een mooi afsluitend stukje was. Men zou kunnen denken dat ik me laatdunkend uitlaat over een proefschrift, wat niet mijn bedoeling is. Ik zal hier wel toegeven dat ik het proefschrift niet gelezen heb; sorry daarvoor.

Er volgt een naschrift, omdat ik beloofd had de laatste stukjes te gebruiken om argumenten op te sommen die gespeeld hebben bij de beslissing om met dit weblog te stoppen. Die argumenten zijn belangrijk, omdat bloggen een verslaving is. Argumenten zijn behulpzaam bij het afleren van een verslaving.

Eén verslavend aspect van een weblog is, dat ik precies kan zien welke zoektermen de lezer bij mijn weblog gebracht heeft. Enkele weken geleden was dat de zoekterm 'vader doucht met dochter'. Om te achterhalen hoe die zoekterm nou bij dutchcomfort terecht kon komen, googlede ik 'vader doucht met dochter', wat mij bracht bij een overvloedig aanbod van incest-propaganda. Bloggen op het internet: het is gewoon te gevaarlijk.

gemeenschap

Er is in de bijna tweeënhalf jaar van dit weblog wel een soort lijn gekomen in de ideeën die ik hier lanceerde. Ik heb bijvoorbeeld een definitie van duurzaamheid gevonden en uitgedragen waar ik tamelijk tevreden over kan zijn, hoewel die er bijna toe leidt dat ik alleen nog mag stilstaan terwijl ik mijn adem inhoud. Ik ben gaan geloven dat duurzaamheid en bevrijding met elkaar verbonden zijn, zo hevig zelfs, dat duurzaamheid zonder bevrijding eigenlijk geen duurzaamheid is.

Die bevrijdingsgedachte is niet van mijzelf; die heb ik opgepikt in de gemeenschap van de herwaarderingscounselers, waarvan ik zelf inmiddels deel uitmaak. In de gemeenschap van herwaarderingscounselers wordt erg zorgvuldig gewerkt. Eén van de dingen waar de gemeenschap zorgvuldig over is, is het verspreiden van de theorie. Het is niet handig om delen van de theorie buiten de context en zonder de reactie van de lezer te kunnen peilen, te verspreiden. Het is niet mijn taak en niet de bedoeling.

Dat van die taak en die bedoeling is proefondervindelijk vast komen te staan, en ik wil dat best geloven. Ik geloof dat de pen niet erg veel machtiger is dan het zwaard. De pen is bij lange na niet zo machtig als het persoonlijke contact. Bloggen heeft dus geen zin, maar zou als een boemerang bij me terug kunnen komen. Aangezien mijn ideeën allang mijn eigen ideeën niet meer zijn, is het eerlijker om hier te stoppen met bloggen. Waarvan acte.

doorzetten

Ik heb hier, op dit weblog, een goede vorm gevonden om dingen aan te kondigen. Ik heb hier bijvoorbeeld aangekondigd dat ik stop met vlees eten, dat de bestemming van het overschot na vereffening van de stichting 100LC in geval van ontbinding in een peppelhouten kistje begraven wordt en dat ik energie ging winnen uit plastic afval. Ik eet nog steeds vlees, 100LC is ontbonden maar er is niks vereffend en het plastic gooi ik gewoon weg.

Een dagelijks weblog is minder geschikt om verslag te doen van de uitwerking van al die plannen. Het uitwerken van plannen kost mij veel meer moeite dan het verzinnen ervan. En de moeite die ik had, gebruikte ik de laatste jaren om steeds weer nieuwe plannen te lanceren, hier.

Uiteraard was Dutch comfort zelf ook de uitwerking van een plan. Maar het was een plan, dat nooit afkwam. Een weblog is nooit af, volgens mij. Dutch comfort bood mij continuïteit terwijl er van alles in mij leven veranderde. Deze lente is mijn leven zelf continuïteit geworden, dus hoeft mijn hobby die niet meer te bieden. Mijn hobby wordt: iets uitwerken. Ik weet alleen nog niet precies wat.

de samenwerking

Schrijven dat is iets dat ik alleen doe. Er is wel een tijd geweest dat ik samen schreef, maar sinds ik met ingenieurs optrek is die tijd voorbij. Verdomd, en dat vind ik jammer. Het was leuk om samen te schrijven. Maar misschien is samen schrijven met ingenieurs wel een beetje te hoog gegrepen.

Ingenieurs zijn het soort mannen dat het meest gevoelig is voor mannenonderdrukking. Ingenieurs en beroepsmilitairen: met stip de braafsten in het uitvoeren van wat er maatschappelijk van mannen verwacht wordt: dat ze de dingen alleen doen.

Ik vind het moeilijk om te verantwoorden aan de mensen om mij heen dat ik me van ze wil afzonderen om hier stukjes te schrijven. En ik vind ook dat ik een slecht voorbeeld geef, aan de jonge mensen om mij heen. Steeds maar achter de computer kruipen lijkt wel erg veel op steeds maar al het bier opdrinken of steeds maar onder mijn bureau aanstekergas snuiven.

het einde

Over vier logjes heb ik hier 500 stukjes gepubliceerd. Vijfhonderd is bij de software die ik voor dit blog gebruik een belangrijk getal, omdat vijfhonderd, toen ik begon met bloggen, het maximaal aantal logjes was dat Blogger aanbood. Ik heb ontdekt dat dat inmiddels niet meer zo is, maar vertrouwen doe ik het toch niet helemaal, waardoor vijfhonderd als een Blogger-bug door mijn hoofd blijft gonzen. Ik heb zelfs al een reserve Dutch Comfort gemaakt, voor als deze Dutch Comfort door de Blogger-bug zou uitvallen.

Maar ik ga die reserve Dutch Comfort niet gebruiken. Ik ga zelfs helemaal met Dutch Comfort stoppen, als hier vijfhonderd stukjes verschenen zijn. Ik heb daar vele redenen voor. Zoveel redenen, dat ze niet allemaal in dit ene stukje passen. Ik ga de resterende vier logjes gebruiken om de redenen op te sommen die geleid hebben tot het besluit om met Dutch Comfort te stoppen.

Ik ga niet stoppen met bloggen. Ik ga frequenter (twee keer per week) publiceren op mijn familieblog en misschien ga ik publiceren op lowtechmagazine. De essentie is dat ik niet meer alleen verantwoordelijk wil zijn, maar de dingen voortaan samen wil doen.

het lintje

De mensen om mij heen zijn ijkpunten voor mij. Naar iedereen om mij heen, en met name naar mannen, kijk ik en intussen beoordeel ik wat ikzelf in zijn positie zou doen. Vandaag dacht ik bijvoorbeeld: hoe zou ik in een geblokt overhemd wiskunde geven? In de krant valt mijn oog op een artikel getiteld: promiscue kroegbaas die te eigenwijs was. Promiscue, kroegbaas, eigenwijs. Allemaal ijkpunten. Een goede kennis van mij is kort geleden geridderd. Hier is mijn voor de hand liggende gedachte: hoe zou ik het vinden om geridderd te worden?

Hieronder ga ik opsommen waarom ik best een lintje zou willen.
Ik denk dat het goed voelt om door de gemeenschap toegejuigd te worden, hopelijk om goede redenen.
Ik denk dat het goed voelt om een fysieke herinnering te hebben (een lintje, namelijk) aan de toejuichingen die me bij de uitreiking ten deel vielen.

Een lintje mag, volgens de draagwijzer, door mannen alleen gedragen worden in combinatie met een pak en een das; een andere draagwijze is strafbaar. Strafbaar! Hoe moet degene die de man van het pak en de das bevrijdt met trots zijn lintje dragen? Ik ben dol op pakken en dassen, maar die mag ik gelukkig aantrekken zonder een strafblad te riskeren. Het wordt wel erg serieus, met een lintje.

het Gooise volkslied

Haug tussen feen in zeei
Woar de din groeit in hit heei
Doar is hit zo mauj in drauj
Ik waun in hit hauge Gauj
In de kauj kent schoapji schaujlin
Beei onweeir moet kindji haujlin
Failig op arremi grond
Failig op arremi grond

Toen kwoamen de reeike lauj
Die fonden de dorpjis mauj
Ze zeeildin ofer de plas
Ze tennistin op hit gras
Ze kwaomen hierheen ferhaujzin
Allemoal grote haujzin
Wilkom op arremi grond
Wilkom op arremi grond

De wintir bringt de zaumir weeir meei
De joaren die fliegin foorbeei
We zien zi hier of we zien zi doar
We trouwin nu auk mit elkoar
Je ken oan de Fitusklok haurin
Er is weeir een kindji gebaurin
Soamen op arremi grond
Soamen op arremi grond