Ik heb, als toerist, allerlei religieuze bouwwerken bezocht. Bijna altijd mocht ik binnenkomen. Dat is verder eigenlijk nergens zo, dat ik zomaar mag binnenkomen. Mensen gaan toch vragen: wat kom je eigenlijk doen? In religieuze gebouwen wordt dat nooit gevraagd. Waarschijnlijk begrijpt niemand precies wat hij of zij daar zelf eigenlijk komt doen.
Alleen dit al maakt religie voor mij aantrekkelijk: je mag komen, en er worden geen vragen gesteld. Ik zie religie als een oude-dagsvoorziening, en aangezien ik al meer dan veertig ben overdenk ik soms door welke religie ik me zal laten verwelkomen, als ik echt oud ben en op zoek naar een bouwwerk om in te schuilen.
Om de inhoud maakt het me volgens mij geen moer uit welke ik kies. Het is toch allemaal hetzelde soort geboden en dat je samen een ritueel doet. Ik heb de indruk dat de islam op dit moment nogal actueel is. Daar zal toch ook wel een goede reden voor zijn?
2 opmerkingen:
Ik moest bij de eerste alinea's vooral denken aan Peter W. die met de St Pieter met je binnenschreed in een geimproviseerde jurk, terwijl hij 'arab arab' riep. Of heb ik de anekdote nu wat teveel opgeblazen?
Eigenlijk merk ik in mijn naaste omgeving niet zoveel van de Islam als opkomende godsdienst, maar meer van het Boeddhisme, of telt dat niet mee in jouw opinie?
De anekdote met Peter W was bijna zoals jij schreef. Ik meende alleen dat IK het was die 'arab arab' zei. Misschien moeten we dit een keer aan Peter W vragen.
Ik geloof wel dat er nog een achterhoedegevecht geleverd wordt om het boeddhisme warm te houden. In Nederland ook. Maar de islam haalt toch vaker het nieuws, waardoor die religie actueler op mij overkomt.
Een reactie posten