maandag 28 februari 2011

didactiek


In het najaar ben ik docent mechanica, in het voorjaar ben ik docent thermo-dynamica. Als mensen mij nu - in de winter - vragen wat ik ben, noem ik mezelf docent mechanica.

Als ik mechanica geef ben ik nogal belangrijk, omdat ik een van de weinigen ben die het begrijpt of er zin in heeft om het uit te leggen. Als ik thermo-dynamica geef ben ik niet meer zo belangrijk. De thermo-dynamica wijst zichzelf, of misschien begrijp ik er zelf weer niet genoeg van om er een coherent programma van de maken.

Het lijkt wel alsof de thermo-dynamica alleen maar een verzameling praktische toverformules is, die daardoor ook meteen toegepast kunnen worden op de dingen om ons heen. En ondanks dat ik zeg mechanica te begrijpen en uit te kunnen leggen, lukt me dat met de mechanica vrijwel nooit. Mechanica toepassen, waar zijn de mensen die dat kunnen?

10 opmerkingen:

jelle zei

Ik weet van beiden net genoeg voor een potje Triviant, maar dat heeft me nooit weerhouden ergens over mee te babbelen.

Mijn associatie was meteen: mechanica gaat over dingen die wij ontworpen/gemaakt hebben (of natuurlijke systemen die we analyseren *alsof* het een machine is die we gemaakt hebben of na zouden kunnen maken). 'voorschrijvend' dus in de zin van: verklarend: zo zit het 'in elkaar', zo 'moet je het maken'. Dat is moeilijk, iets zo te beschrijven dat als je het dan gaat maken volgens die beschrijving dat het dan ook echt werkt.

Thermo-dynamica lijkt me meer beschrijvend, in de zin van: het weer 'beschrijven' met een model. Dan kun je nog geen weer maken. Weer voorspellen is al lastig genoeg. Het beste wat je dan in de strijd kunt gooien is praten over 'zelf-organisatie'. Dat betekent: geen idee hoe het precies werkt, maar het regelt zichzelf, en daar heb ik dan wel een formule voor, die het verloop in de tijd van dat zelfregelen goed kan beschrijven.

Bedoel je zoiets?

Rik Almekinders zei

Ja, dat is wel een grappige observatie. Niettemin kun je met de wetten van de thermo-dynamica (of de energieleer) wel degelijk systemen ontwerpen en verbeteren. En dat is vrij makkelijk.

Mechanica gaat over 'dingen', met afmetingen en drie dimensies. Mechanica is alleen hanteerbaar in twee dimensies, en die vertaalslag (van de realiteit, die 3D is en de natuurkunde die alleen 2D goed werkt) is een enorm obstakel.

Unknown zei

http://www.popgive.com/2008/09/astounding-curta-mechanical-calculator.html

Meggie

Rik Almekinders zei

Meggie: mechanisch wortelrekken, zou dat kunnen?

Anoniem zei

Ja, volgens wikipedia kan de curta dat ook. Gevoelsmatig zeg ik ook, dat moet kunnen, wortels zijn een soort iteratie naar een bepaalde nauwkeurigheid. Maar ik ben even te lui om het uit te zoeken....

Rik Almekinders zei

Dus je wilt zeggen dat de curta alles kan wat mijn casio fx-960 SD kan?
Ik kan op de casio sinds kort stelsels oplossen. Echt een feest is dat!

Anoniem zei

Ach joh, al dit fijn is allemaal niks vergeleken bij de tijd van de ponskaarten. Dan kon je een mooie berekening bedenken en dan ging je naar de dames van de ponskaarten. Kon je ook nog lekker flirten.

Rik Almekinders zei

Heb jij geflirt met de dames van de ponskaarten?
Flirten, dat heb ik echt nog nooit gedaan, ...

Anoniem zei

Hallo, ik wordt 40 geen 80. Ik heb over ponskaarten gelezen in "Surely you're joking Mr. Feynman" Waarin Richard Feynman ponskaarten beschrijft maar vooral hoe leuk het was om als jong broekie natuurkundige met alle naatuurkunde grootheden aan de atoombom te werken.

Hoezo niet flirten? Dan weet ik niet wat jij onder flirten verstaat nt in mijn beleving doe je dat heus wel eens.....

Meggie

Rik Almekinders zei

Ja, tussen mijn 25e en mijn 40e, toen ik eindelijk het gevoel had dat ik iets *was*, heb ik zeker dubbelzinnig contact gelegd met vrouwen - ik beperk me hier even tot vrouwen - die niet aan mij konden ontsnappen. Heel lichtvoetig en libertijns, maar verwerpelijk.