symbool

Ik ben makkelijk in staat op de hele dag allerlei rotklusjes te doen, als ik die dag tenminste gedurende één uur iets kan creëren. Het geeft nauwelijks wat dat is, wat ik creëer, zolang het resultaat voor mij maar de illusie heeft van innovatie. 'Sublimatie' noemt Ursula dit mannentrekje, sublimatie namelijk van alle gevoelens die ik gekregen schijn te hebben van de rotklusjes, die ik zo uiten kan. Okee, ze zegt het.

In de luie begindagen van ons huwelijk, in onze gloednieuwe portiekwoning in Den Haag, begon ik met het sublimeren van een trapauto in de vorm van de door mij zeer bewonderde en destijds gloednieuwe Volkswagen Golf IV. Nadat ik daar eindeloos over geblogd en anderszins getreuzeld had, ging ik over tot de aanschaf van een onderstel: een Mammoet skelter. Die skelter was net zo groot als onze studeerkamer. Voor verder sublimeren was toen geen ruimte meer. Later was ook het geld en de tijd op. Vier verhuizingen verder is de skelter behoorlijk verroest. Deze skelter is het symbool van mijn mislukking.

Ik ben enorm aan het weifelen wat ik als eerste zal aanschaffen om mijn vergister verder te sublimeren. Ik zou het fijn vinden als het niet zo veel kostte als de Mammoet destijds. En dat het, nadat de proefopstelling om welke reden dan ook afgedankt kan worden, mij niet meer vier verhuizingen achtervolgt.