Ik ben nergens zo degelijk in opgeleid als in tekenen. Mijn vader is tekendocent. Ik heb vele uren in zijn atelier doorgebracht. In mijn gymnasiumtijd heb ik het tekenen tegen de intellectuele klippen op zeer verdienstelijk volgehouden, inclusief mijn eerste commerciële opdrachtjes. Ik heb één van de zeer schaarse academische opleidingen gedaan waarbij tekenen onderdeel was van het curriculum. Ik heb boeken geïllustreerd, grafisch werk gedaan en tentoonstellingen gehad. Ziezo. Er is niets waarover ik me zo onzeker voel als over mijn illustraties. In mijn ontwerp-opleiding is erin geramd dat tussen droom en daad altijd tekeningen zitten. Geen daad zonder tekeningen; ik ben zo geïndoctrineerd door dit motto dat ik geen daad meer stelde, behalve dat ik mijn eigen ontwerp-studenten op soortgelijke wijze ging indoctrineren. Met een tekening, zei ik dan - als autoriteit - maak je je eigen denken helder en kun je met anderen over je ontwerp communiceren.
Teken maar eens geloofwaardig een bureaustoel van IKEA! En ook nog: op zijn kop, aan de dakrand van een Groningse garage gebout. Met aan de vijf poten vijf slakommen bevestigd. Terwijl het enige waarover ik helder wil denken en communiceren is: hoe maak ik doe slakommen vast. Nou, zó (zie afbeelding).
2 opmerkingen:
Ik zie niks!
Het is geen tekening, maar een vorm, die een smid aan het onderstel van' Jules' (de draaistoel) kan vastlassen. Inmiddels ben ik, na samenspraak met Ongereguleerd, weer een denkstap verder: ik stap af van de slakommen en over op 5 vergieten. Die kun je wel met tie-raps (wraps?) aan Jules vastmaken. Later meer hierover!
Een reactie posten