Ik lees nu drie boeken door elkaar, alledrie van auteurs met een soort goeroe-status. Naomi Klein beklaagt zich in haar boek No Logo in de inleiding al over haar goeroe-status: ze is zelf geworden waartegen ze in haar boek ageert: een merk. De boeken Cradle to Cradle en No Logo zijn allebei producten van de Amerikaanse cultuur. Het zijn allebei te dikke pageturners, waarvan ik, nu ongeveer halverwege, begin te vermoeden dat ze me met hetzelfde holle gevoel zullen achterlaten als een romantische komedie uit Hollywood of een muffin van Starbucks. Zoals Jeroen al zei: Cradle to Cradle is geen handleiding. Tenslotte ben ik net begonnen in de Nederlandse vertaling van Small is Beautiful van E.F.Schumacher, die ik uit een muf hoekje van de bibliotheek van de UvA heb laten opdiepen. Dit is een ouderwets boek: behalve vergeeld en gezet in een typemachineletter, is het bondig, stellig, excentriek en totaal humorloos. Dit boek is wel een handleiding. Een tamelijk korte handleiding, namelijk: overwin uw angst.
En ik weet zelfs, uit een andere bron, hoe dat moet: mijn angst overwinnen. Maar eerlijk gezegd heb ik daar vreselijk weinig zin in. Ik weet namelijk bijna zeker dat excentriek een ander woord is voor overwonnen angst. En de angst om excentriek te zijn, die moet ik nog overwinnen.
4 opmerkingen:
op aanraden van mijn hoogleraar was ik begonnen aan The Spell of the Sensuous. Misschien ook iets in die geest. Maar niet als NOLOGO hoor.
(wel heel erg NOLOGO vond ik die boeken van die man met dat petje over bowling for columbine enzo)
zie: google books review
Heeft Michael Moore ook boeken geschreven?
En waarom heeft prof Hoeheethijookalweer jou dit boek aangeraden?
ik heb een boekje van michael moore. voor mensen die het te moeilijk vinden om films te kijken denk ik, kun je ipv daarvan het boek lezen.
Kees Overbeeke en zijn collega's hebben dat boekje in hun leesclubje gelezen waar ik niet bij kon zijn omdat ik op die avond altijd bridge (nee dat is niet waar maar ik kon iig niet op die avond)
het gaat erover dat wij mensen te veel los zijn komen te staan van de natuur om ons heen. en de reden daarvoor is, volgens dat boekje, het ontstaan van de cultuur van het alfabet. want met het alfabet werd ons denken def. gevormd door een taal die qua vorm helemaal los stond van de inhoud. (in tegenstelling tot bijv chinees, waar de karakters altijd nog een soort vage link hebben met plaatjes, die weer een soort link hebben met hoe de dingen er 'in het echt uit zien'.) de letter "k" heeft helemaal geen link meer met wat een "k" betekent. sterker, "k" betekent helemaal niets.
nu ja, op zich wel interessante kost
Mooi idee, van dat alfabet. Er is ook een theorie die zegt dat door de Nederlandse taal, die (bijvoorbeeld) eenentwintig zegt tegen 21 (in plaats van twintigeneen) de rekenprestaties van Nederlnders internationaal zo slecht zijn. Discalculie, zeg maar.
K betekent toch kanker?
Bridgen, dat zou ik ook nog wel eens willen leren.
Een reactie posten