Uiteindelijk heb ik het boek over slavernij nog steeds niet uitgelezen. De strekking ervan is me duidelijk: er zijn erg veel mensen op de wereld die gedwongen worden werk te doen waarvoor ze niet betaald krijgen. Veel van deze slaven werken voor een baas nadat ze misleid zijn. Die baas heeft bijvoorbeeld verteld dat in een ander land de arbeidsperspectieven veel mooier zijn dan thuis, vooral in de horeca. En in dat andere land aangekomen blijkt horeca een eufemisme te zijn voor bordeel. Of een baas leent aan een klein kind enkele muntstukken, die alleen met woekerrente terugbetaald kunnen worden door arbeid te verrichten in een mijn.
Dit is allemaal vreselijk lullig, en het is niet mijn bedoeling om dit goed te praten, maar volgens mij is dit toch niet precies slavernij. Volgens mij is dit een lichte vorm van slavernij, het eveneens weerzinwekkende systeem van de horigheid. Als horige lijk je vrij, maar ben je dat niet juist door de misleiding.
Ik moet daar wel eens aan denken als ik studievoorlichting sta te geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten