Gisteren stond er bij de uitgang van mijn supermarkt een stalletje, waarop folders lagen uitgespreid en waarvoor twee vrijwilligers stonden die hoopvol naar de supermarktklanten keken. Ze waren van de Nederlandse Stichting voor de Hulp aan Dieren. Ze wilden mij graag een abonnement op liefdadigheid verkopen. Ik wil geen abonnement, maar dat was de enige optie volgens de vrijwilligers van de NSHD, omdat van de tien euro die ik eenmalig zou schenken, sowieso acht euro in de papierwinkel terecht zou komen. Ik heb niet gevraagd hoeveel er in de papierwinkel terechtkomt als ik een abonnement nam.
De vrijwilligers van de NSHD vonden de vijfhonderd nieuwe animal cops nog lang niet genoeg om het dierenleed te bestrijden. Het is inderdaad geen prettig gezicht, iemand die met een honkbalknuppel dreigt de hersens van een ezel in te slaan, zoals afgebeeld op een wervende foto van de NSHD.
Het kan niet missen of er zijn al heel veel grappen gemaakt over animal cops en over het dierenalarmnummer 113. Moet ik 113 bellen als ik bij de vleesafdeling van Albert Heijn sta? Of als mijn buurman zijn gevel laat bewerken met een middel dat spinnen doodt? Mijn dochter had laatst weer hoofdluis, ...
dinsdag 26 oktober 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten