bank

Mijn zoon gedraagt zich op een manier die door deskundigen bestempeld is als 'voorlopig klassiek autistisch'. Voorlopig, omdat hij tijdens de test nog te jong was om het definitief vast te stellen. De diagnose gold overigens voor onbeperkte tijd. Ik denk veel na over autisme, en regelmatig denk ik een nieuwe definitie gevonden te hebben. De definitie waar ik op dit moment erg tevreden over ben luidt: autisten zijn mensen die zichzelf slachtoffer maken van alles wat hen bedreigt.

Autisten doen dus niemand kwaad, alleen zichzelf. Het is hun enige keuze, doordat ze bang zijn voor ALLES. Aan hen kun je dus zien wat er allemaal beangstigend is in de wereld. Autisten zijn actievoerders van nature. Ze doen dat op een geweldloze manier, althans, ze wenden het geweld alleen op zichzelf aan.

Ik vind dat een mooie manier van actievoeren. Ik sympathiseer met de meeste actievoerders, om hun denkbeelden, maar hun acties vind ik eigenlijk nooit handig. Dit is de actie die ikzelf nu in gedachte heb, geïnspireerd door mijn zoon: ik wil weg bij de bank. Ik wil volledige controle over mijn geld, dat knispert in mijn handen. Ik moet dus aan mijn werkgever gaan meedelen dat ik mijn loon uitbetaald wil hebben in een loonzakje. En de auto parkeren in de stad, dat zal ook wel niet meer lukken. Of een boek kopen op bol.com, ...