bliksemafleider

Vannacht droomde ik lang en uitgebreid over de ineenstorting van het Romeinse Rijk. Dat gebeurde nogal letterlijk: ik liep door Rome, terwijl om mij heen het Colosseum, het Pantheon en de Engelenburcht met veel geraas in elkaar zakten. Later vannacht concludeerde ik zelf dat mijn droom samenhing met het onweer, dat uren lang boven ons huis gehangen had.

Het lijkt zo simpel, een windmolen bouwen, maar elke dag die ik de bouw ervan uitstel, geeft mij tijd om het ontwerp ingewikkelder te maken. Sinds vannacht denk ik: moet er niet een bliksemafleider op de windmolen? En vooral: uit welke Bangla of Dondra uit het assortiment van IKEA kan ik die bliksemafleider fabrieken?

Ik woon hier nu al bijna een jaar en ik heb de indruk dat dit het eerste onweer was dat ik hier meemaakte. Eén jaar is natuurlijk geen representatieve steekproef, maar ik ga buiten de statistiek om vermoeden dat het vlakbij de Waddenzee minder vaak onweert dan bijvoorbeeld in het bergachtige Zuid-Limburg of in de grote stad, waar ze de wolken krabben. Dus laten we het risico maar nemen dat de bliksem inslaat en een bliksemafleider achterwege laten. Met een strategische inslag zijn de batterijen in één keer opgeladen.