Binnenkort moet ik uit vrije wil weer binnen de bebouwde kom wonen. En niet zomaar een bebouwde kom, ik ga wonen in zeer begeerlijke bebouwde kom van Steigereiland IJburg Amsterdam. Ik kan het niet nalaten om met regelmaat te fantaseren over een leven als hobbyboer. Want voor het echte boerenbedrijf ben ik nu te oud, vind ik. Ik schijn ook geen prof-tennisser meer te kunnen worden, bijvoorbeeld.
Ik verwacht dat het mogelijk is om een klein kavel landbouwgrond te kopen; ik vermoed dat dat wel een beetje, maar ook weer niet heel erg duur is. Op landbouwgrond mag je alleen landbouw bedrijven en aangezien graanboeren hun graan tegenwoordig in de kachel stoppen, zal de prijs van een klein stukje landbouwgrond gelijk zijn aan die van een overzichtelijk aantal vaten olie.
Mijn landbouwgrond zou dan grenzen aan het nieuwbouwwijkje uit de jaren zestig van een onogelijk plattelandsdorp (Goor of Veenendaal of Ten Boer). En dat stukje landbouwgrond zou ik experimenteel laten verwilderen. Alle fauna die dat aantrekt gaat in de pan en alle eetbare flora ook. De rest gaat in de kachel van het huis op de hoek van de het wijkje, waar ik dan dus woon. Zo werkt de primitieve landbouw van de hobbyjager - verzamelaar.
2 opmerkingen:
Heerlijk, doet me denken aan dat onzalige overheidsplan waarin elk gezin een vast perceel natuur kreeg toegewezen. Iets van 45 m2 of zo. Klonk serieus...
Verder klinkt je plan me heerlijk barbapapperig in de oren. De illustratie doet ook veel, dat moet ik toegeven...
Eh? Is Nederland daar groot genoeg voor? Of kregen we dan allemaal een stukje in onze koloniën? Nog nooit van dit opwindende en tamelijk bespottelijke overheidsplan gehoord.
Een reactie posten