Enkele weken geleden werd ik opgebeld door een heer, die mij meteen bij aanvang van het gesprek prettig te woord stond. Hij wilde mij iets vertellen over Tono-ondergoed, iets nieuws op ondergoedgebied. Hij wekte de indruk werkelijk verstand te hebben van ondergoed en hij ging ook leuk om met het ongemak dat ontstaat als je zomaar, ongevraagd, met iemand gaat praten over ondergoed.
De heer bood mij een gratis onderbroek aan ter waarde van 26 euro, althans, ik moest de portokosten betalen. Hij trok dit aanbod niet in toen ik zei dat ik niet bij de klasse hoor die 26 euro betaalt voor één onderbroek. Maar inderdaad bezit ik sinds twee weken een Tono-onderbroek. Prima onderbroek; ik heb hem aan terwijl ik dit schrijf.
Zoals die heer mij in een Tono-onderbroek kreeg, zo wil ik het land wel in met mijn mobiele mestvergister. Maar dan met een vooruitgezonden, kleine mobiele mestvergister. Eentje dus die 1 kuub kan vergisten en die achterop een Fiat Fiorini past. En voorin zit ik, rustig onderweg door ruraal Nederland, op zoek naar acquisitie.
4 opmerkingen:
Wat een lekker gevoel om slechts 2,90 voor zo'n sjieke onderbroek te betalen. Hoe ik dat weet? Via een klachtensite die de verkooptechnieken aan de schandpaal nagelt, omdat je er voor langere tijd aan vast dreigt te zitten...
http://tinyurl.com/p3ubwr
Ach, ik wil best nog een onderbroek voor 2,90 euro.
Je bent als ene grote broer, zoals je mij tegen mijn argeloosheid in bescherming neemt. Heerlijk, ik word er nog zorgelozer van!
Uiteraard zijn de volgende broeken voor het volle pond, maar die boerenslimheid moet je maar direct doortrekken naar de afzet (inname) van de poep.
Haha, het volle pond.
Hij moet nu wel in de was hoor, die mooie nieuwe Tono.
Een reactie posten