Meggie - zij leest dit blog, maar om één of andere communicatietechnische reden mag zij van blogger.com geen commentaar leveren op mijn stukjes - gaf de mobiele mestvergister een nieuwe richting door te opperen daarvoor een truckmixer te gebruiken. Vermoedelijk kan ik die huren of anders voor weinig geld kopen, nadat die ergens is afgedankt.
Een truckmixer kan namelijk heel goed roeren. Het is belangrijk dat de mest tijdens het proces goed geroerd wordt, omdat er bij vergisting bovenop de natte gistende stront een schuimlaag ontstaat, die het proces blokkeert. Als de schuimlaag door de mest geroerd wordt, komt alles weer op gang en kan de methaan weer opborrelen.
Het interessante is dat krachtig roeren, wat een truckmixer doet, heen èn weer, stirred not shaken, een heel krachtige roer-motor vereist. En dat de kracht van die motor door dat geroer en gemix en geschud en geklots en gedraai de mest opwarmt, wat mij betreft tot 55 graden Celsius. Misschien is bijverwarmen dan niet nodig. Als dat lukt levert dat meteen een nieuwe kijk op koken op: wie krachtig roert kan zijn fornuis wegdoen.
3 opmerkingen:
Zou verwarming niet nodig zijn omdat het proces zichzelf verwarmt (exogeen, endogeen)? INegeer de invloed van de omgevingstemperatuur in ieder geval niet. En het omzetten van beweging naar frictie/verwarming levert volgens mij echt niet genoeg op... Ik heb ergeen goed gevoel over:
Nee, ik evenmin hoor.
Er komt overigens wel warmte vrij bij vergisting, maar ik vind het moeilijk te achterhalen hoeveel precies, net zoals ik het moeilijk vind om te achterhalen hoeveel methaan e.e.a. nou oplevert, zelfs bij benadering.
Isolatie is uiteraard erg belangrijk, maar hoe isoleer je in vredesnaam een truckmixer? Verder wordt echt alle energie die je in de motor steekt omgezet in warmte. Oja: en geluid.
Doet me ineens denken aan al die spijsverteringssimulaties in laboratoria en als autonoom kunstwerk. Is daar niet iets van te leren?
Een reactie posten