Ik ben opgeleid als industrieel ontwerper. Ik was verleid om juist die studie te kiezen door de mooie plaatjes die ontwerpstudenten blijken te kunnen tekenen van de toekomst. In de ontwerperstoekomst schijnt altijd de zon, waardoor al het metaal je tegemoet schittert. De vrouwen hebben grote hoeden op en kleine hondjes en ze beantwoorden de blik van de toeschouwer met een open gezicht.
Verblind door het glimmende chroom en door die open gezichten zag ik over het hoofd dat ik als industrieel ontwerper geacht word te werken voor de industrie. En dat ik industrie dus een goed idee moet vinden. Dat de dingen snel, goedkoop en massaal gefabriceerd moeten worden.
Stukadoren met leem is daarmee al in tegenspraak. Dat glimt ook niet, en om te benadrukken dat het niet glimt wordt leemstuuk vaak expres een beetje rommelig aangebracht. Ik ga dan gelijk denken dat het ook langzaam en duur is. Nu ben ik op de leemkachel gestuit en om mijn afkomst te verloochenen heb ik meteen de meest kabouterachtige smurfenleemkachel uitgekozen om hier te presenteren.
2 opmerkingen:
De eerste keer dat ik met leem in aanraking kwam was volgens mij toen ik een par maanden bij Ferdinant inwoonde op Sri Lanka. Het bleef afgeven, hoevaak je het ook lekker sopte... Hoe kom je erbij en wat ga je ermee doen?
Aha, dat is nuttige informatie!
Ik heb twee maanden geleden een week in een hotel gewoond, waar veel met leem was gestuukt. Dat gaf niet af. De hoteleigenaar had het zelf gedaan, zoals hij zelf ook het ontbijt bereidde. Ik bedoel: echt een specialist was hij niet.
En trouwens: wij willen enkele kamer met leem LATEN stuken. De drie speelkamers van ons huis namelijk.
Een reactie posten