
Aan het andere einde van zo'n buis zit een ding van keramiek, dat ik hier maar even een luchtputje noem. Alle vieze luchtjes uit ons huis worden via deze universele keramieke paddestoelen (in de badkamer, in de wc en in de keuken) naar de ecofan gezogen. Ik zie ze in elk modern gebouw, maar het zijn zulke nederige indringers, dat ik het woord ervoor niet ken en dat ik dat woord ook niet kan vinden. Luchtputjes, zeg maar. Ik kan er zelfs geen plaatje van vinden.
Die luchtputjes lijken op het spreek- of luistergedeelte van een ouderwetse telefoon. En verdomd: ze zíjn ook een telefoon! Als mijn zoon op de derde verdieping, waar de ecofan hangt, aan het vertellen is wanneer zijn luipaard jarig is, dan kan ik hem, via het luchtputje boven mijn hoofd op de wc van de begane grond, woordelijk volgen. Alsof hij naast me staat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten