Het ziet ernaar uit dat ik het boek over slavernij gewoon ga uitlezen, want ik ben het dode punt van één derde al gepasseerd en ik draag het nog steeds alsmaar bij me, als ik me verplaats door het huis. Ik ben nu echt aangeland bij de hoofdstukken over de slavernij in Europa. Over hoe bijvoorbeeld alle pubermeisjes van Roemenië en Moldavië serieus gevaar lopen om door professionele loverbendes ontvoerd te worden naar bijvoorbeeld Amsterdam om daar (hier dus) verkocht te worden aan pooiers op openbare veilingen. Moldavië heeft eigenlijk geen ander exportproduct dan haar dochters.
Met de jongens van het zau-peleton van de 12GNK ondersteunden we - destijds - gedurende drie weken een officiersoefening de buurt van Seedorf. Wat me van elke militaire oefening waaraan ik heb deelgenomen is bijgebleven, is dat ik er niets van begreep en dat me dat ook niet kon schelen. In het weekend van die oefening bleken we opeens met z'n allen op de Reeperbahn in Hamburg te lopen. Hoe dat kwam, dat weet ik niet meer, maar omdat we er met z'n allen waren (wij waren een zeer verdraagzame en ruimdenkende groep jongens van zeer gemengde komaf) vermoed ik dat dit uitstapje door enkele van onze hogergeplaatste vertegenwoordigers van de Nederlandse staat voor ons georganiseerd was. Onze gemeenschappelijke conclusie over de Reeperbahn was: vervelend, en iets voor grote mensen. Jongens waren we, maar aardige jongens.
De abolitionisten (de mensen die zich actief inzetten tegen slavernij) zijn vaak ook bestrijders van het homohuwelijk en van abortus. De abolitionisten vinden dat prostitutie altijd slavernij is. Altijd? Altijd. Dit is een tamelijk on-Hollands standpunt. Het heeft me eerlijk ook altijd verbaasd dat er geen mbo- of hbo-opleiding bestaat voor het verder wel legale en mogelijkerwijs lucratieve en conjunctuurzekere beroep van hoer. Waarschijnlijk hebben de abolitionisten gelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten