donderdag 14 oktober 2010

snelwegen

Ziezo, er is een nieuwe kabinet. Ik heb, zeer lang geleden - vlak voor de verkiezingen - op het punt gestaan om op Mark Rutte te stemmen. Ik vond hem zo'n blije Haagse jongen, over wie ik bovendien uit onverwachte hoek hoorde dat hij zo goed in staat is om vertrouwen te geven en dat hij dwarsliggers zo charmant bij zijn ideeën betrekt. Ik stemde uiteindelijk, om veel slechtere redenen, op Mariko Peters van Groen Links.

Ik heb, met oppervlakkig zoeken, de tekst van het regeerakkoord nog niet gevonden, maar ik pikte wel ergens op dat één beleidspunt was, om haast te maken met veel nieuwe (snel)wegen. En nu ik toch in zo'n optimane stemming ben, probeer ik te bedenken wat er allemaal fijn is aan nieuwe snelwegen.

Ik vind nieuwe snelwegen best mooi. De nieuwe tienbaans A2 bijvoorbeeld vind ik royaal. Dat rijdt onverwacht lekker, op zo'n onbenepen weg. Ik ken een ontwerpbureau waar de ontwerpers uitzicht vanaf de snelwegontwerpen. Ook dat lijkt me, oppervlakkig beschouwd, best aardig werk. En ik ken een wegarbeider, in noord-Groningen. Iemand die 's nachts met een wals het afval van de olie-industrie (asfalt namelijk) over het land uitrijdt. Ik ben blij voor zijn dochter dat de werkgelegenheid van haar vader voor een tijdje gegarandeerd is.

2 opmerkingen:

erik zei

Heerlijk, ik moest denken aan dat prachtige postpostapocalyptische nummer van de Talking Heads: http://www.youtube.com/watch?v=RZuuxcm513c&ob=av2n

Rik Almekinders zei

'I thought I was a billboard, I fell in love with the highway'. Over denken dat je een billboard bent wil ik ook nog wel eens een stukje schrijven.

Allemachtig, dit nummer is minstens 22 jaar oud. Alleen van horen zeggen, the talking heads.