Laatst sprak ik in het openbaar over mijzelf als een geheelonthouder. Na deze voordracht werd ik door verschillende mensen benaderd om te zeggen dat ik moedig gesproken had en dat ze me steunden in mijn strijd. Ik had me niet gerealiseerd dat het woord geheelonthouder appelleert aan strijd en aan moed. Ik bedoelde alleen te zeggen dat ik tamelijk matig leef. Dat ik bier inmiddels vies vind en wijn in een maximale dosis van twee vingerhoedjes kan verdragen. En dat terwijl er, sinds het feest, in onze provisiekast zes flessen wijn en één fles whisky staan. (De verbrandingswaarde is 30 MJ voor één kilo ethanol.)Daags na het feest meldde de schapenhouder zich, die traditioneel in onze boomgaard zijn schapen weidt. Het veld was door mij met de zeis niet mooier geworden dan het kapsel van een peuter die zijn eigen haar geknipt heeft, maar de schapen maken het, in ruil voor natte stront, helemaal egaal. Nog twee weken, dan is het kaal, schatte de schapenhouder. (Honderd are stoppelig gras in twee weken voor zeven schapen.)
Vandaag heb ik met Ongereguleerd bij IKEA de inkopen gedaan die nu snel moeten leiden tot de windmolen. Ongereguleerd liep al na te denken over de naam van de windmolen. Een naam, die molenachtigheid uitdrukt in alle wereldtalen. We hebben ervoor gekozen om Rrraps! toch maar te bouwen van slakommen. Vijf stuks. Thuis ontdekte ik dat ik er per ongeluk zes heb gekocht. (Bij IKEA krijg je momenteel zes Blanda's voor de prijs van vijf.)
3 opmerkingen:
Leuke nieuwtjes, maar ik brak met het hoofd over hoe de verschillende alinea's zich tot elkaar verhielden, en tot je poepding natuurlijk. Pas later drong je titel tot me door...
Ik ben trouwens ook geheelonthouder, volgens jouw criteria dan. Strijdlustige groet, en ik neem er eentje op je!
Avondmix, zeker?
Edwin en ik dronken vanavond Sleepytime thee, samen in een hangmat...
Een reactie posten