Het wereldnieuws dringt maar spaarzaam tot mij door. Misschien is het de ontwenning, dat ik over de kleine nieuwtjes die ik per ongeluk oppik, dagenlang loop te tobben (wanneer ik daar tijd voor heb). Dit weekend hoorde ik een nieuwsfragment in de auto, terwijl ik op music that makes me feel good zat te wachten van Sky Radio. Dit was het wereldnieuwtje: de provincie Utrecht wil dat alle woningen in die provincie in 2040 nul-energiewoningen zijn. De woordvoerder werd geciteerd: er is geen subsidie; de subsidie is de energiebesparing die dit oplevert. Het zal ook de ontwenning wel zijn, dat ik, uit de toon van de nieuwslezer en de stelligheid van de woordvoerder, dit beluister als een bevel. Oef, denk ik dan, ben ik even blij dat ik niet in Utrecht woon!
Hoe gaat de provincie Utrecht deze oukaze handhaven, in 2040? Waarschijnlijk met grote geldboetes, want dat is het goedkoopste en levert ook een hoop op. Maar juist om al mensen die de subsidie nodig gehad hadden onder druk te zetten zal toch ok iets als een sterke arm of een geheime garde nodig zijn.
17 opmerkingen:
Mij lijkt de oplossing eenvoudig. Alle mensen die energie verbruiken, worden tijdig uitgekocht om buiten de provincie te gaan wonen.
Is er nog een kaveltje vrij daar, Rik?
Of je wordt gewoon verbannen, dat is nog goedkoper, tenminste, in mijn wat middeleeuwse wereldbeeld.
Er zijn verder nog genoeg redenen te verzinnen waarom het een goed idee is om bijvoorbeeld naar Afrika te emigreren.
Ik zeg: de zeisbrigade!
Eerst moest ik lachen en ging ik mee in de wrede grap, maar ik wil dat echt niet, hoor! De zeisbrigade loopt ook om de kivitseireren heen en tilt babymuisjes die hun moeder kwijt zijn terug in hun holletje. Het zijn uitermate zachte mannen, die bij de zeisbrigade werken.
Bah, zachte mannen...
Alsof jij zo'n harde bent.
je weet wat ze zeggen over zachte mannen
(of ging dat over kale mannen)
Daarom, ik kan het weten :)
Bij harde mannen zie ik een beeld voor me met kettingen, leren pakken, en dat hardblauwe ELD-licht...
Jelle, wat zeggen ze dan, over zachte mannen? Ik weet dat niet.
Alle mannen zijn in de gelegenheid om hun zachtheid terug te veroveren, die ze ergens onderweg verloren zijn. Ook de kale. Als ze dat willen, uiteraard. Niets is verplicht.
@ erik: dat zijn harde, kale mannen, die met die leren pakken
@ rik: ik probeer dit even op mijzelf toe te passen. was ik een zachtheid verloren? hmm. ik heb denk ik het omgekeerde probleem, of een ander probleem, namelijk dat ik ontdekt heb dat ik ergens lang geleden mijn *mannelijkheid* heb verloren. die ben ik nu aan het terugvinden.
zo, ik ga even een bizon vangen en slachten, tot later!
maar ik zit nu door te denken: ik leer ook van alles over 'communiceren op gevoelsniveau'. is dat die zachtheid?
(wat een serieuze reactie he, sorry hoor)
11 reacties! Dat is een record! Dit is nummer 12.
Ik zou met citaten van jouw eigen blog kunnen proberen hard te maken dat jij (een deel van) je zachtheid bent verloren. Dat heeft verder weinig met bizon vangen en slachten te maken. Ik ken geen enkele man die ooit een bizon gevangen en geslacht heeft. Ik denk dat dat niet in je kouwe kleren gaat zitten, trouwens. Als je dat vangen en slachten uitsluitend voor de kick zou doen, dan was je wel een deel van je natuurlijke zachtheid verloren, trouwens, denk ik.
Wat communiceren op gevoelsniveau is, dat weet ik niet. Weten wat je voelt, dat is voor veel mannen een opgave. Dat komt, doordat ze een deel van hun natuurlijke zachtheid onderweg hebben verloren. Maar: dat is allemaal te herstellen. Hoera!
13 and going strong...
nu heb je een 'validiteitsprobleem': mijn weblog is niet representatief voor mijzelf. ik schrijf daar namelijk nauwelijks over mirjam en jonas en daarin is een hoop gebeurd, de afgelopen maanden. o.a. rondom zachtheid. ik *hoop* dat ik weer een stuk richting 'zacht' ben opgeschoven... (ik huil nu bijv bij iedere kinderkerstfilm, is dat een goed teken?)
fijne dagen gewenst!
Er is vast een goede reden waarom je ervoor kiest om je harder voor te doen op je blog dat je eigenlijk bent. Interessant.
Misschien doe je je lezers daarmee een plezier.
Huilen bij kerstfilms is goed. Elvis Presley, die doet het voor mij. Hierbij een poging om me te excuseren dat ik jouw liefde voor een bepaalde Nederlandstalige band bespot heb.
eigenlijk hou ik helemaal niet van Bluf. Alleen dat ene liedje. Maar dat is samen met Christina Branco en dat is Fado en dus latijns en dus goed. :-)
Sinds Michel afscheid nam bij HT heb ik Crying in the Chapel in mijn digitale collectie... :-)
Ik heb ook wel eens in een workshop 'badkamerzingen' (zingen in een badkamer-ruimte) een emotionele interpretatie van Are you lonesome tonight gegeven. Dat vind ik wel een lekkere ook ja.
Ik had per ongeluk 2 keer hetzelfde stukje geupload. Heb jij dat ook wel eens?
Elvis schijnt hele erge mooie gospelmuziek gemakt te hebben. Nog nooit gehoord.
Een reactie posten