Om mijn zoon (een sterrenkind) aan de prikkelrijke wereld te laten wennen hebben we een jaar op het Groningse platteland gewoond. De prikkels van het platteland lijken lieflijker dan die van de grote stad. Hoewel er niets lieflijks is aan snijdende wind uit het noord-oosten of aan met beide voeten vastzitten in de zuigende klei ( ... help! help! ... ) . Het dorp waar we vlakbij woonden was behoorlijk levendig. Ik heb wel eens iemand van ongeveer twintig op het station horen mopperen dat er niks te beleven was, maar dat ging toen over een buurdorp; ik vond het gemopper niet alarmerend. In het dorp in Italië of een andere in Moldavië is allicht een stuk minder te beleven. Waar ik ook was in Baflo en Rasquert vond ik de levendige kleinschaligheid en de schoonheid zichtbaar.
Ik ben benieuwd of de mate waarin mensen weerbaar, zorgzaam en liefdevol zijn aantoonbaar groter is als in hun leef- en werkomgeving veel levendigheid, schoonheid en kleinschaligheid is. Als contrast een afbeelding van het gebouw waar ik werk.
4 opmerkingen:
dat is een interessante vraag Rik! ik voel me ook aangetrokken tot kleinschaligheid, maar die vind ik toch ook wel hier in de stad. (als utrecht een stad is). de vraag is hoe je kleinschaligheid krijgt zonder kleinburgerlijkheid of angst voor het vreemde, of een soort Staphorst.
politiek gezien ook wel interessant. veel ouderwets 'progressieve', verstandige, linksige partijen (groen links, D66) waren voor grootschaligheid, omdat kleinschaligheid geassocieerd was met reactionair: terug naar het oude boerendorp waar een Rekel van een man hard werkte en zijn vrouw voor hem thuis zorgde met vier kinderen om haar rokken en 1 zuigeling op haar heup (aldoende zwoegend met stokken in kokende waslakens etc etc, terwijl de zon scheen door de bloesem en de koeien loeiden. Een soort Rasquert wellicht?).
Zo is het LINKS in groen links volgens mij nog steeds enorm pro-europa en zien zij Europese samenwerking als vooruitgang, en een stap weg van de conservatieve in zichzelfgekeerde provinciepolitiek van individuele landen (Frankrijk, Italie..)
Maar het GROEN in GroenLinks is nu helemaal terug bij de kleinschaligheid, tegen de bio-industrie, tegen snelwegen, tegen grote stinkende steden, enzovoorts.
Ik woonde ooit in een soort woonvereniging in Nijmegen (erg GroenLinks) en daar woonden ook enkele Groen-Rechtsen. Extreem GroenRechts zelfs. Er was daar een man die een sluitende redenering hield over dat er teveel mensen in dit land waren en dat dat slecht was voor de woelspitsmuis en de kaardebol en het blauwe bosviooltje, en dat DAAROM alle buitenlanders het land uit moesten.
Geen speld tegenin te brengen.
het is ook wel een beetje de boeren, versus de biologischen, versus de stedelingen, en dat is gek, dat dat dus drie groepen zijn die het soms onderling met elkaar eens of oneens zijn, vanuit verschillende standpunten bekeken.
wat voor kleinschaligheid trekt jou (in positieve zin) aan?
(geen speld tussen te krijgen, bedoel ik natuurlijk)
Het is interessant met het oog op de komende verkiezingen. Ik wilde nog een stukje bloggen met een stemadvies, maar JP Balkenende was me net voor. Die man heeft echt gevoel voor de samenleving: een kabinet VVD-CDA-D66-GL, dat wil hij, en met hem wil ik dat ook.
Eerst wilde ik op Mark Rutte stemmen, omdat ik een erg positief stuk over hem las in De Pers, en en dacht: ja, zo'n generatiegenoot als leider, dat lijkt me wel wat. Ik zou op de VVD stemmen wegens het leiderstype dat me aanspreekt: tolerant, initiatiefrijk en los. Maar ik geloof toch weer niet dat ik een kabinet VVD-PVV-CDA op mijn geweten zou willen hebben. Mijn besluit is nu om op GL te gaan stemmen, en dan moet ik maar een type uitzoeken op de lijst die zacht en rond is en niet zo'n knoertharde zuiger als Femke H.
Of misschien moet ik jouw stemadvies opvolgen en op de CU stemmen of op de SGP. Zal voor mij niet de eerste keer zijn: ooit stemde ik op de RPF, omdat die expliciet tegen Europa was.
Haha, wat grappig trouwens: jij hebt een heel ander beeld bij een rekel dan ik. Een rekel bij mij is een schuinsmarcheerder, met in elk stadje een schatje en een anjer in zijn knoopsgat.
Een reactie posten