François

In de zesde klas van de lagere school kreeg ik van de twaalfjarige vrouw die ik al twee jaar op afstand maar daarom niet minder vurig beminde een ent van de cake Herman. Herman was een vriendschapscake, wat ik natuurlijk net niet wilde krijgen, maar ik weer niet kon afslaan. Herman zat in een mufruikende Tupperware, en Herman moest rijpen met nieuw meel en nieuw water. Voor ik Herman ging bakken moest ik een gedeelte apart houden om dat in de Tupperware door te geven aan een volgende vriend. Herman is onder mijn hoede gestorven.

De mobiele mestvergister werkt met de methaanvormende bacteriën die alleen bij 55 graden Celsius gedijen. Laat ik dit bacterie François noemen. Als de temperatuur, en zelfs als dat langzaam gebeurt, één graad zakt of stijgt, sterft François al. Ik ben wel benieuwd waar François van nature leeft, ... in geisers of in zeer warmbloedige dieren? Waar moet ik heen, met de Tupperware waarin ik hem wil vangen?

Op de thuisbasis van de mobiele mestvergister wordt François gekweekt en gekoesterd. Als de vergister uitrijdt voor een klusje, gaat François mee in een emmertje dat precies op temperatuur gehouden wordt. Op locatie wordt de vergister gevuld met gier en een beetje biomassa en op de botte manier gemixt en snel opgewarmd tot 55 graden. Als de vergistingsmeester het sein veilig geeft, wordt François via een verwarmde slang uit de emmer bij zijn voedsel gebracht.