donderdag 24 september 2009

mijn neus

Een paar weken geleden wandelde ik op een laat uur (in de zomer, dus) door de binnenstad van Deventer. Er rijden wel wat auto's door de binnenstad van Deventer, maar niet echt veel. Toen ik daar mijn loopje deed waren het allemaal erg nette auto's. Net gepoetst, een humane maximum snelheid bedenkend en hanterend, met toeschietelijke deftige mensen achter het stuur met vragende ogen. Niet mijn eerste associatie met een 'levendige' stad.

Gelukkig waren er ook scooters. Met mate zorgen die wat mij betreft voor pittige levendigheid. Ik vind - met mate hè - de geur van onvolledig verbrande benzine en het geknetter van de uitlaat tegen de gevels echt een sensorisch genot. Dat komt doordat ik goede herinneringen heb aan vakanties in Italië, waar ze in de jaren zeventig al op scooters reden.

Ik ben benieuwd of die bejubelde elektrische auto's ook lekker ruiken. Ik ben een beetje bang dat ze naar ozon ruiken, zoals een kopieermachine. En ozon vind ik echt erg vies. Als het doodstil wordt in de stad en het gaat naar ozon ruiken, dan heb ik daar niks meer te zoeken.

2 opmerkingen:

erik zei

Samen met het geluid inderdaad schromelijk onderschat: de geur van producten. Ik moest denken aan de moderne agrarier, die de kampeerboerderij wat authentieker laat ruiken door het gebruik van een strontspray. Voor de elektrische scooter is ook vast wat te ontwerpen, in de lijn van AmbiPur en zo...

Rik Almekinders zei

Nou, strontspray dus. AmbiStraontSpray.