
Gelukkig waren er ook scooters. Met mate zorgen die wat mij betreft voor pittige levendigheid. Ik vind - met mate hè - de geur van onvolledig verbrande benzine en het geknetter van de uitlaat tegen de gevels echt een sensorisch genot. Dat komt doordat ik goede herinneringen heb aan vakanties in Italië, waar ze in de jaren zeventig al op scooters reden.
Ik ben benieuwd of die bejubelde elektrische auto's ook lekker ruiken. Ik ben een beetje bang dat ze naar ozon ruiken, zoals een kopieermachine. En ozon vind ik echt erg vies. Als het doodstil wordt in de stad en het gaat naar ozon ruiken, dan heb ik daar niks meer te zoeken.
2 opmerkingen:
Samen met het geluid inderdaad schromelijk onderschat: de geur van producten. Ik moest denken aan de moderne agrarier, die de kampeerboerderij wat authentieker laat ruiken door het gebruik van een strontspray. Voor de elektrische scooter is ook vast wat te ontwerpen, in de lijn van AmbiPur en zo...
Nou, strontspray dus. AmbiStraontSpray.
Een reactie posten