Vandaag ben ik officieel gediagnosticeerd met longontsteking. Dit is de eerste keer in mijn leven dat ik een huisarts bezocht die niet zei: Nou, we kijken het nog een weekje aan. Mijn nieuwe huisarts hoefde alleen op me te kloppen en me te laten zuchten om vast te stellen dat ze het niet nog een weekje ging aankijken. En dat terwijl ik me niet slechter voelde dan bij alle vorige bezoeken aan andere huisartsen.
Toen ik gisteren in bed ging liggen wilde mijn echtgenote mij temperaturen, omdat ze dacht dat ik koorts had. Ik geloof dat ik de vorige nachten inderdaad wel koorts had gehad, omdat ik dan zo overvloedig zweette dat ik twee keer opstond om een droge pyjama aan te trekken. Dan rilde en klappertandde ik. Maar nu voelde ik me alleen maar moe en verder niks bijzonders. En de thermometer vond dat ik bijna veertig graden koorts had. Mijn temperatuurzintuig werkt niet zo accuraat. Ook niet bij koorts, blijkbaar.
Een nerd, een jongeling met een autistische aanleg, kun je makkelijk herkennen aan de korte broeken in de winter en de dikke truien in de zomer. Je hoopt dat iemand hem (of haar) helpt om te leren dat het sociaal handiger om de mate waarin je je eigen lijf isoleert af te stemmen op de gevoelstemperatuur. Op wat Gerrit Hiemstra zegt dus.
4 opmerkingen:
Wat naar, maar... Echt nog nooit bij een huisarts langsgeweest? Hoogste tijd dan, zodat de ellende wat uitgesmeerd wordt. Beterschap daar, en veel droge zakdoeken en pyjama's toegewenst!
Ha, daar is Erik weer! Hoera, welkom thuis!
Wel vaker bij een huisart geweest, maar altijd onverrichter zake.
Hmmm... en wat jij warme werktuigbouw noemt is dus misschien gewoon cool!
Ja, is dat na 160 stukje nu duidelijk?
Of was het een woordgrapje?
Wat vind je van dit woordgrapje: naar analogie van 'warmte': 'groente', als het om 'groene' initiatieven gaat.
Een reactie posten