Deze week in Elsevier: GroenRechts, tien punten voor een verstandig milieubeleid, door Simon Rozendaal (wie anders?). GroenRechts bestaat nog niet, zegt hij, want alles wat rechts nu aan groene ideetjes heeft is gewoon groen links, namelijk: windmolens, klimaatbosjes, de korenwolf, biologisch voedsel en asfalt en kernenergie blokkeren. In het eerste punt van de tien citeert Rozendaal meneer Jack Hollander, die zegt: welvaart is een sleutelvoorwaarde om een leefbaar en duurzaam milieu te verzekeren. De gedachte is: zonder goede economie geen milieuzorg, want pas nadat mensen de BMW en de flatscreen-tv hebben meegemaakt, gaan ze verlangen naar ontbijten op het gras, bloemen ruiken en pootjebaden in een beekje. Er is een ook een grafiek van deze sociologische hypothese: de Kuznets curve. Ik ben benieuwd of ik ook achteruit kan, op de Kuznets curve: word ik automatisch eerst een vervuiler als mijn inkomen keldert, en daarna niet meer, omdat ik dan zelfs de vervuiling niet meer kan betalen?
Rozendaal denkt wel dat de fossiele brandstoffen opraken, maar dat dat nog honderden jaren duurt. Niettemin is wat hem betreft kernenergie toch nuttig: omdat het nog goedkoper is, en bovendien veiliger en minder vervuilend dan fossiele energie. Hij schrijft: kerncentrale vervuilt niet. Overigens vervuilt fossiele energie volgens Rozendaal ook niet, want hij gelooft niet in het klimaat-probleem. Zou hij gelijk hebben? Wat heerlijk, om zo optimistisch te zijn! Wat Rozendaal me via dit artikel eigenlijk zegt is: ga echt belangrijke dingen doen. Ga je (bijvoorbeeld) inzetten voor de klassenstrijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten