Ik geloof oprecht dat alle mensen goed zijn. Dat schijnt een nogal linkse opvatting te zijn: dat mensen van nature goed zijn, maar dat sommige - vele - dat vergeten zijn of afgeleerd hebben. Het alternatief is om te geloven dat mensen slecht zijn, of een beetje slecht, of soms slecht, ... of altijd slecht. Ik vind dat een nogal uitzichtloze overtuiging, dat van dat slecht-zijn.
Niettemin zal ik best willen toegeven dat ik wel eens verhalen in de krant lees over mensen die hun natuurlijke goedheid wel erg goed verborgen houden. In levende lijve ben ik zoiemand overigens nog nooit tegengekomen, ... gelukkig maar. Gesteld dat hij bestaat, wat dan te doen met Hannibal Lecter?
Ik zou zeggen: opeten. Niet als straf, maar omdat ik denk dat niemand echt zin heeft om het idealistische vormingswerk voor de reclassering van Hannibal Lecter te doen. En is het liefdevol toebereiden van Hannibal Lecter (au vin) niet het aardigste wat we als maatschappij kunnen doen, als we in al dat andere geen zin hebben of als we voor al dat andere geen geld over hebben?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten