Pas in een laat stadium van het ontwerp van het huis besloten we dat we een houtkachel wilden, bij wijze van televisie. Eentje om naar te kijken dus. En het is gelukt: er staat nu op de begane grond een houtkachel; vier woonlagen hoger is de schoorsteen die de luchtvervuiling over ons eiland uitbraakt. Er zit meer staal in de (dubbelwandige) schoorsteenpijp dan in de kachel zelf, die nogal petieterig is, want alleen om naar te kijken.
Hoewel we echt ons best doen om de onzinnige kapitalistische tradities ons huishouden uit te werken, hebben we de kerstboom die de school van onze dochter ons gratis aanbood niet afgeslagen. Die kerstboom heeft deze dagen bovenop de vloerverwarming staan verdrogen. De kapitalistische kerstballen, -slingers en -lichtjes waren ook nog in huis, gelukkig. Kerstkransjes kregen we cadeau.
Toen ik vandaag een kerstkransje uit de boom haalde verloor elke tak die ik aanraakte al zijn naalden, zo droog was de boom geworden. Ik heb de boom ontmanteld, en deed dat nogal minutieus. Op de afbeelding zie je de stam, alle takken en alle naalden, in speciale, door mij en mij dochter gevouwen envelopjes. Eerst wat takken, plus drie envelopjes en vervolgens willekeurig brandhout geeft een geweldig en blijvend vuur in de kachel. Zelfgemaakte aanmaakenvelopjes dus. Wees gewaarschuwd: dit is vrij veel werk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten