Zo'n boerenbedrijf is een hoop techniek. Ik geloof eigenlijk niet dat boeren dat allemaal uit vrije wil doen: de civiele techniek van de sloten, de procestechniek met alles wat die beesten afscheiden, de mechanica van het ploegen. Het lijkt alsof het niet anders kan. Het lijkt alsof er ook maar één technisch-bedrijfskundig model is: schaal vergroten en mechaniseren. Op de oprijlaan van een boerderij waarvan ik me soms afvraag of de boer gelukkig is zag ik vanmorgen in optocht twee trekkers en een graafmachine rijden. Uiteraard gingen die gewoon grondverzetwerk doen, maar ik zag er meteen de vijanden van Barbapapa in, uit de vroege jaren '70. Ik stond even stil om een laatste blik te werpen op de boerderij, waar toch niks mis me scheen?
Die Barbapapa, hij bedoelde het natuurlijk allemaal goed, maar allemachtig wat een indoctrinerend roze orakel is hij! Dankzij hem kan ik geen schoorsteenpijp, afwaterende pvc-pijp of grondwerkmachine zien zonder me slecht te voelen over de hele mensheid.
4 opmerkingen:
Jaaaa, je had een prachtige kalender van ze hangen op de Heiligeweg. Er zijn toch ook wel boeken waarin ze techniek ondersteunen, of zelfs zijn? Ik zie ze nog voor me als boot, of trein.
Maar inderdaad: vaker zijn ze een warm pleidooi voor de menselijke maat. Mooi logo voor een HT-opleiding...
Het zijn monsters.
Ze kunnen ook helemaal niet! Wel eens nagedacht wat voor skelet Barbapapa heeft?
Het zijn toch een soort ruimtewezens? Reuzeamoebes? Die hebben geen graat nodig, en zijn zelf lekker rubberig. Zoiets als een met zand gevuld balonnetje.
Of misschien hebben ze toch een skelet, bedenk ik me nu. Ze zijn genoemd naar de Barba a Papa, de franse suikerspin, met een sokje erin...
Ga weg, suikerspin?!
Nooit erg van suikerspinnen gehouden. Ik heb altijd gedacht dat Barbapapa een Scandinavische uitvinding was. Het heeft iets heel Scandinavisch, vind ik.
Een reactie posten