In Hiddingezijl zag ik vandaag de eerste koeien van het jaar. Misschien waren ze alweer aan het weiland gewend, want hun gang zag er even routineus uit als midden in de zomer. In de weilanden rond ons huis zijn nog geen koeien, maar het gras staat er hoog, en het golft in de wind als een groot groen meer.
Drie weken zonne-energie aan mijn voeten. Als de koeien dat opeten en als wij van delen van die koe vervolgens kooldioxide maken, dan heet dat de korte cyclus. Dit ter onderscheid van de lange cyclus, waarbij we van een tot aardolie vergane koe van twee miljoen jaar geleden kooldioxide maken. Kooldioxide van de korte cyclus heet niet schadelijk te zijn voor het milieu, maar die van de lange cyclus wel.
Ik heb zojuist een nog kortere cyclus geprobeerd, door de hele koe uit de cyclus weg te laten. Eerst ben ik er eens tussen gaan zitten, tussen de sprieten. Ze glanzen in de zon, erg smakelijk. En ze zijn ook smakelijk! Zoet, wel een beetje als melk. De uilenbal die ik overhield heb ik uitgespuugd.
2 opmerkingen:
Zou geweldig zijn om 'ns lekker te grazen. Zelf kan ik me niet inhouden bij zo'n onschuldig bakje bieslook of tuinkers.
Jammer dat we geen verteringssappen hebben die de wanden de vaatbundels (nerven) kunnen afbreken, die uit cellulose bestaan. Daar valt misschien wel wat aan te doen: moeten we microorganismen uit de koeiemaag transplanteren...
Ik las dat alle graansoorten ook gewoon veredeld gras is.
Er is natuurlijk genoeg lekkers, dat direct van het land komt. Niet dat je daar in deze landbouwstreek gemakkelijk aan kunt komen, ... mijn fietstochtje gisteren eindigde in Uithuizermeeden, maar geen vers kruisbessensap of kievitsei met eekhoorntjesbrood bieslook. Gewoon weer kika-stick, zoals bij elke snacksmulcorner.
Een reactie posten