Kijk, hier ergens, onder zo'n zonnescherm, komt dutch comfort college. En inderdaad, dutch comfort college is een smakeloze naam. Een naam die niet past bij dit blakende optimisme. Ik sta open voor suggesties.
Sporen van dit optimisme zijn nog terug te vinden, bijvoorbeeld op de Osdorperban, waar deze foto genomen is, precies 48 jaar geleden. Misschien hebben sommige huizen dat fragiele zonnescherm nog, of zijn enkele van de kozijnen nog niet voorzien van dubbel glas. Ik heb deze huizen wel van binnen gezien, en ze zijn verbluffend degelijk gebouwd, met veel liefde voor het detail. Waar die details nog niet zijn vernield door het plakplastic van Portas, of door andere goedbedoelde renovatie, heerst nog de rust en de elegantie van het modernisme. Ik vind die wonderschoon, juist door die kwetsbaarheid.
Het is grappig dat precies tussen dit kwetsbare design ook de kwetsbare mensen wonen. In deze buurt zijn de hangjongeren en de voedselbanken. Hier loopt potentieel talent zich te vervelen tussen uitstekend maar ondergewaardeerd vastgoed. (Dat ik toevallig erg mooi vind, maar dat is particulier.)
vrijdag 3 april 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Ach, ik lees nu pas de titel van je lofblog: warme werktuigbouw. Ik moet dus inderdaad meer CV-ketels, of gasturbines verwachten dankussens, appels en design...
Een reactie posten