
Ik kan dit stukje niet zonder bril schrijven, maar zet 'm toch vreemd op, zodat ik vaak om de glazen heen kan kijken. Het lijkt alsof al die onscherpte ervoor heeft gezorgd dat mijn ogen beter zijn geworden. Dat ik niet alleen met meer zintuigen tegelijk waarneem, maar ook meer zie zonder bril met zijn ogen. Ik durf best zonder bril auto te rijden, bijvoorbeeld. En ik zet mijn bril steeds vaker af, gewoon omdat minus vijf (of zoiets, ik ken mijn receptuur niet precies) pijn doet aan mijn ogen.
Laat ik er niet omheen draaien: ik moet eigenlijk nieuwe glazen in mijn bril. Maar ik wil bij het uitzoeken van die bril zelf de regie, dus ik wil niet naar een opticien. Ik laat me geen cilinders meer aansmeren en geen anti-spiegelingslaag. Eigenlijk wil ik bij de HEMA een focusspec kopen, maar ja, die zijn alleen voor ontwikkelingslanden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten