Mijn schoonmoeder heeft een snelkookpan. Een nogal ouderwetse; eentje uit de optimistische tijd toen een snelkookpan nog bij een modern huishouden hoorde. Sinds het woord modern niet meer gebruikt wordt om de dingen te kwalificeren die hip, goed en nieuw zijn, is ook de snelkookpan niet meer hip, goed en nieuw. Terwijl de behoefte om snel te koken niet minder is geworden, lijkt me. Er is wel een tegenbeweging: slow cooking. Volgens mij is slow cooking vooral populair onder mensen die nooit tijd hebben om te koken, en van die ene keer dat ze het dan wel doen meteen een sabbatical maken. Een snelkookpan kookt snel doordat de temperatuur in de pan hoger is dan het kookpunt van water. Mensen die van slow cooking houden proberen te koken met temperaturen ver onder het kookpunt van water. Het is een hoop gedoe, maar het schijnt er wel lekkerder van te worden. Vooral gekookte eieren.
Op wikipedia lees ik dat de druk in de snelkookpan (en daarmee ook de temperatuur) geregeld kan worden met een gewichtje. Verdorie, zou dat gewichtje niet zo ingesteld kunnen worden dat de druk in de snelkookpan lager en het kookpunt van water daalt tot bijvoorbeeld 70 graden? Een slow cooker, maar dan voor op het fornuis. Een langzaam- en snelkookpan, zeg maar.
2 opmerkingen:
Tsja, misschien als-ie zuigt in plaats van drukt? Volgens mij is de gezondheidsclaim van het slow-food niet hard. Slow-eating is natuurlijk wel een goeie. Vooral mijn dochter is er goed in :)
Maar ik heb toch geen gezondheidsclaim gedaan? Een lekkerheidsclaim, die wel. Maar ook die heb ik alleen van horen zeggen, want bij mij thuis wordt nog ouderwets op 100 graden gekookt. Niet meer en niet minder.
Welke dochter bedoel je nou?
Een reactie posten