Oplettende lezers zagen 'm al in mijn tas zitten: het boek Freedom, van de Amerikaanse auteur Jonathan Franzen. Gisteren heb ik 'm helemaal uitgelezen. En ik vind dat nauwelijks een prestatie van mijzelf, ondanks dat ik het boek in het Engels las. Het is een prestatie van Jonathan Franzen, dat hij mij met zijn tamelijk triviale verhaal op elke van de 555 pagina's boeide. 555 pagina's over een matig succesvol huwelijk. Op pagina 554 loopt het verhaal goed af, wat wat mij betreft ook voor Franzen pleit, want ik heb liever dat verhalen goed aflopen. En met goed aflopen bedoel ik dat het boek eindigt als liefde alles overwint. Waarom het boek dan Freedom heet en niet Love ontgaat me.
Walter, de echtgenoot uit het boek, vindt zorg voor het milieu nogal belangrijk. En Franzen beschrijft overtuigend hoe het een milieuliefhebber vergaat, als hij vergeet om zich te omringen met liefde. Het is waar, wat ik op de milieuworkshop al geleerd had, dat het milieu alleen bestaat waar mensen zijn om van te houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten