vastgeketend

Hier is een rapport uit 2007 over Brendon van Ingen, de jongen die deze dagen in het nieuws is omdat hij, ongeveer sinds het verschijnen van dit rapport, zit vastgeketend in een instelling in Ermelo. Uit het rapport krijg ik de indruk dat Brendon vastgeketend is om te voorkomen dat hij het Veluwemeer gaat overzwemmen, naar huis, naar Almere, naar Arie Bokhoven, de man zijn huis heeft ingericht op zijn buien en die met hem gaat fietsen.

Brendon kan praten. Dit zegt hij over zijn gedrag: Dan moet ik proberen al die vervelende dingen niet te doen en rustig te blijven maar dan komt er een heel grote spanning in mijn buik die langzaam omhoog kruipt en dan moet ik héél, héél sterk zijn om die er niet uit te laten komen. Dan word ik bijna gek en ook als ik het niet wil, komt het er toch vaak uit. Als het personeel het merkt vragen ze soms of ze me zullen helpen om het weg te masseren. Dan duwen ze hier op mijn schouders en hier, op mijn borst en dan hoeft het er soms niet uit.

Brendon is boos. Brendon is bang. Van de pilletjes die hij krijgt en de massage gaan de angst en de boosheid niet weg. Brendon weet zelf precies wat helpt tegen zijn angst en woede: Laatst was hij met zijn autootjes aan het spelen en we waren gezellig met elkaar aan het babbelen. Ineens vroeg hij: Wat is jouw lievelingskleur? Het was een gewone vraag maar ik hoorde een buiging in zijn stem en was alert. Als ik erop in was gegaan en bijvoorbeeld groen had gezegd, dan zou hij heel snel hebben achterhaald of ik een groene auto heb en dan zou hij in het vervolg tegen me zeggen: Ik ga lekker jouw groene auto kapot maken.

We zoeken alleen iemand die zijn groene auto aan Brendon wil aanbieden en hem, terwijl hij bezig is zijn ding te doen met de groene auto, vertelt dat hij een goed kind is, en dat hij er niks aan kan doen.