gras

Mest is een aardige manier om zonne-energie op de slaan. Hoewel het gras, dat de oorsprong van de mest is, net iets beter is. Gras stinkt een stuk minder en ik vermoed dat gras ook minder hoogwaardige dierlijke viezigheid bevat, zoals stikstof. Gras kun je opstoken in een elektriciteitscentrale of in je cv-ketel, of in een combinatie van beide, wat warmte-krachtkoppeling heet. En volgens mij is er wettelijk ook geen bezwaar, om je schoorsteen te laten roken op gras.

Maar, hier in Groningen maken ze van het gras dus melk. En tussen gras en melk zit hoogwaardige procestechnologie: de koe. Die koe is warmbloedig, waardoor al een hoop van de grasenergie tot koeienwarmte vermorst wordt. Bovendien verdwijnt een deel van de energie in de melk: 200 kJ in één liter, lees ik net op het pak. En het laatste deel valt in de stal op de grond, tussen de urine en het water dat de stal schoonhoudt. Dat wordt natte mest.

De fabrikant in zuid-Duitsland beweerde dat zij de enige zijn die de warmte-krachtkoppeling ontwikkelen voor alternatieve brandstofsoorten, zoals gras en mest. Ik vind dat een grappig eufemisme: alternatieve brandstof. Ze bedoelen: vieze brandstof. Want in vergelijking met aardgas of gewoon zonlicht zijn mest en gras chemische rommeltjes. Daar krijg je vieze branders van, en as. Bah! Allemaal vuiligheid!