Ongeveer zeventig kilometer van ons huis, in Nederlandse schier-enclave in Duitsland ligt Nieuweschans. Na vijf jaar aandringen door de Duitsers is in 1985 na een proefboring aangetoond dat onder Nieuweschans Klassewasser zit. Nou geven Nederlanders alleen schoorvoetend om Klassewasser, maar het thermaalbad bleek een succes. Veel Duitse gasten, maar ook Nederlandse auto's op het parkeerterrein.
Door de aarde voor te stellen als een gebakspunt wordt, terwijl je dertig minuten in het zoute water drijft, uitgelegd waar dit medicinale water zijn oorsprong vindt. Bovenop het gebak liggen Nieuweschans en Bunde, in werkelijkheid zeven kilometer van elkaar verwijderd. Diezelfde afstand moesten ze boren om bij het Klassewasser te komen. Net alsof dat boren in die taart vanuit Duitsland niet gelukt zou zijn!
Enfin, nu hebben we in Nederland dus een thermaalbad. Naast de grote poster van de tektonische taartpunt is een overzicht van de mineralen die in ons badwater zitten. Vooral een heleboel keukenzout (een getal met 13 cijfers), en nog wat promillen ammoniak en bicarbonaat en broom, en het is allemaal even heilzaam. Ik vind wel omslachtig om in Groningen 7 kilometer diep naar zeewater te boren. In de kantine wordt verse sinaasappel-kiwi sap geschonken uit een pak. Ik zou dat andersom doen: het zeewater met een pak mineralen verrijken en de vruchtensap zelf persen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten