Tijdens de eerste oefening die ik deed bij de 12e Brigade Geneeskundige Compagnie, was er geen soldaat die zijn pup-tentje met mij wilde delen. Voor een pup-tent heb je een militaire partner nodig, want één soldaat heeft alleen maar één tentstok en een halve dektent in zijn persoonlijke uitrusting. Onze sergeant eerste klas legde uit hoe ik van mezelf en de halve tent een soort kroket kon maken, en aldus sliep ik in, ergens op de vlakte. Ik werd de volgende ochtend laat gewekt, want ik was zoek. Ik sliep nog, en vanuit mijn perspectief was het nog aardedonker. Ik was die nacht bedekt door 5 cm sneeuw. Ik heb het niet zo gauw koud. Mevrouw Dutch Comfort wordt elke nacht wakker van kou op haar hoofd. Zij wil niet, zoals ik, een kroket maken, wat ik sinds de sergeant eerste klas het me voordeed niet meer heb afgeleerd. Dat de kachel zachtjes brandt in de slaapkamer verhindert niet dat zij wakker wordt van een koud hoofd.
Ik geloof dat warme nachtrust egaal-warme nachtrust is. Ik bedoel dus, dat het wenselijk is dat je hele lichaam 's nachts overal precies even warm is. En ik heb ook gehoord, dat, ondanks het haar dat we van Godswege of anderszins daar hebben gekregen, bijna alle lichaamswarmte via het hoofd het lichaam verlaat. Volgens mij is het echt een ontwerpfout, dat de beide ademhalingspoorten, de neus en de mond, uitgerekend in het hoofd geplaatst zijn. 's Nachts een slang uit je borst, die je uit het bed kon hangen, dat is toch veel handiger!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten