woensdag 18 maart 2009

dafje


Ik ben op dit moment zwanger van deze daffodil, of welke andere naam gepast is om eraan te geven. Ik kan aan niks anders meer denken dan aan dit autootje, waarvoor ik alles wil laten liggen om het echt te gaan bouwen. Een ingenieur uit mijn jeugd bouwde in zijn achtertuin een zeilboot, dus waarom zou ik niet een autootje kunnen bouwen?

Deze tekening is de eerste die ik maakte, en ik was meteen tevreden over het ontwerp. Daaraan kun je zien dat ik een zeer incompetente ontwerper ben, want in één keer tevreden, dat mag natuurlijk niet. Aanvankelijk was ik helemaal niet tevreden met de kwaliteit van de tekening: je kon het nog niet van het papier pakken, zoals dat hoort, met getekende droomauto's. De tweede tekening, met viltstifen bij wijze van markers op printerpapier bij wijze van tekenpapier werd zeer modderig en ach, wie wil ik eigenlijk overtuigen?

Wie goed oplet ziet natuurlijk dat mijn daffodil gewoon het fordje is, maar dan met een kontje, een grille en andere koplampjes. Ik heb ook nog een tekening van de achterkant gemaakt; daarop kun je zien dat er voor het verdaffen van een Ford Ka vooral aan die kant nog wel wat denkwerk vereist. Maar toch: met piepschuim, mdf, karton, kippengaas, papier maché, epoxy, spuitplamuur en glanzende autolak in twee kleuren moet dat toch in enkele weken gerealiseerd kunnen worden?

Morgen leg ik uit waarom ik dit autootje wil bouwen.

Geen opmerkingen: