Ik ben er nog niet van bekomen dat ik dit blog eigenlijk zou moeten laten gaan over methaangisting. Dat die smerige heksensoep inderdaad de op één na schoonste brandstof oplevert en tegelijk van agressieve mest onschuldige compost maakt. Ik ben er nog niet aan toe om mijn eigen creaties en die van de buren uit het droogtoilet te scheppen om dat, hebzuchtig handenwringend, tot methaan en compost te roeren. Ik gun mezelf een week om daaraan te wennen. En gedurende die week zal ik hier wat andere creaties laten zien, gewoon, omdat ik daar wel echt plezier aan beleef als ik er naar kijk.
Dit is de Citroën DS die ik afgelopen vrijdag van lego bouwde. Je moet erbij bedenken dat de lego waarvan ik dit maakte aan mij cadeau gedaan is in de tijd dat de DS nog in productie was: dat betekent schuine en rechte blokjes, wieltjes, en dat is het. En een lego-scharnier, dat bestond ook al. Ik had dat scharnier nodig om de hydraulische vering van de achterwielen mee te suggereren. Mijn Citroën DS kan namelijk echt omhoog en naar beneden. Sorry, ik kan dat met één foto niet bewijzen.
Ik laat het lego-model meerdere keren per dag verliefd door mijn handen gaan. Hij is zo goed gelukt! Zou het ooit lukken om zo verliefd te worden op een methaangister?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten