commercieel

Sinds ik kernfusie ben gaan omhelzen (figuurlijk, uiteraard), lijkt het wel alsof ik ook gestopt ben met radicaliseren. Natuurlijk ben ik nog steeds tegen het kapitalisme, maar de noodzaak om het te bestrijden lijkt opeens minder groot. Er is minder haast bij, omdat de wereld toch niet zo halsoverkop vergaat als ik een maand geleden nog dacht.

Dit weblog wordt gemaakt met software van Google, en Google moedigt mij aan om advertenties toe te voegen aan mijn weblog. Als u, lezer op een advertentie klikt, krijg ik geld (schijnt). Ik mag u niet aanmoedigen om dat te doen. Google schrijft daarover: Teneinde [...], is het uitgevers [...], niet toegestaan het volgende te doen: [...] de aandacht van de gebruiker via pijltjes of andere grafische hulpmiddelen op de advertenties vestigen. Oei, ik weet niet of ik, door dit stukje te schrijven, die regels niet nu al aan het schenden ben. De regel is: klikken op Google-advertenties moeten het gevolg zijn van een echte interesse van gebruikers. [...] Het is verboden op uw eigen advertenties te klikken. En wat, als ikzelf echt geïnteresseerd ben in een andvertentie op mijn eigen weblog?

Dit baart me ook zorgen: afhankelijk van de van toepassing zijnde wetgeving, regels en voorschriften, heeft u het enige en exclusieve recht om voor elk doel dat betrekking heeft op uw bedrijfsvoering, alle gegevens te gebruiken die het resultaat zijn van het gebruik van de DoubleClick DART-cookie, mits Google deze gegevens mag gebruiken en openbaar maken overeenkomstig de voorwaarden van het privacybeleid voor advertenties van Google en alle eventueel van toepassing zijnde wetgeving, regels en voorschriften. Dat ik tegen heb kapitalisme ben heeft veel te maken met mijn beperkte intelligentie.