De opleiding ED&I, waar ik dus werk, is tijdens mijn verlof - vorig schooljaar - veranderd. Eerst zag ik dat niet, doordat dezelfde planten met dezelfde bruine blaadjes nog op dezelfde plaats stonden. Maar nu, dik vier maanden verder, vind ik dat de opdachten veel interessanter dan toen ik vertrok. Al die energietechniek opeens!
De eerste opdracht voor eerstejaars ging over een windmolentje, de tweede opdacht is het schrijven van een energie-advies voor een gemeente naar keuze. Het leuke vind ik dat ik, dankzij de projectgroepen die ik begeleid, opeens ga nadenken over gemeenten als Waterland, Maarssen en Velsen.
In Maarssen is nog wat veeteelt, naast een hoop moerassig natuurschoon. Ik zeg: mest-vergisting. In Velsen (IJmuiden) mondt het Noordzeekanaal uit in zee. Als het water uit dat kanaal echt stroomt, dan moet er in Velsen misschien maar een blue-energycentrale komen. Maar, wat moeten we met Waterland? Zuchtende grond is het, die elk moment dreigt te overstromen. Dat land is echt waterland; zonder water erin zinkt het onder water (denk ik). Is met die unieke Waterlandse eigenschap niet iets creatiefs te verzinnen? En dat noemen we dan: silver energy.
donderdag 10 december 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten