Ons huis is het laatste dat gebouwd is in de rij geschakelde herenhuizen van de Cornelis Zillesenlaan. De opdracht van de gemeente was duidelijk: de huizen moeten zelfstandig staan. Hoe geschakeld het er van buiten mag uitzien, de huizen zijn in werkelijkheid volledig vrijstaand. Begrijpelijk dat de bouwers ook echt een vrijstaand huis van het onze gemaakt hebben. Tussen ons en de buren zit een steegje van pakweg een decimeter breed.
Ik vind dat wel wat, dat steegje. Het is het barstje in de façade, het gat in de dijk, de scheur van hoop in de Berlijnse muur. Mijn buurman zei: straks komt er allemaal ongedierte in; vleermuizen ofzo... Vleermuizen! Gaaf!
Maar deze steeg moet dicht van de gemeente. En het is ook beter voor het huis, zegt de aannemer. In zo'n gleuf ontstaat koude en krachtige tocht, zelfs op windstille dagen. Die tocht is kouder dan de buitentemperatuur waardoor water in de muren ter plaatse kan condenseren en zelfs bevriezen. Dat is niet goed voor de muur van onze semi-vrijstaande villa. Maar toch: tocht, ... ik schrik op windstille dagen in de zomer altijd erg van het geweld waarmee deuren die tegen elkaar opengezet zijn dicht kunnen smakken. Dus die tocht, die je met een gleuf gratis kunt opwekken, waarom daar geen windmolentje in gezet?
5 opmerkingen:
Hmmm, ik moet even broeden op jouw opmerking dat de tocht kouder is dan de buitentemperatuur. Door drukverschillen en de nauwe opening zal het daar zeker harder stromen, maar wordt het daar ook koud van?
Ik bedoel: een tocht over mijn rug voelt koud omdat mijn rug extra afkoelt. De huid voelt geen temperatuur, maar warmntestroom, vandaar het verschil als je een hamer bij handvat of ijzer beethoudt.
Misschien dat het zo werkt als bij de koelkast die je 's zomers van een natte terracottapot maakt: door verdamping (deels afhankelijk van de luchtstroom) koelt het huis daar verder af.
Misschien, maar dit is een deel van het vakgebied dat ik nog moet veroveren, is de luchtdruk in de gleuf (waar het dus tocht) lager; er zijn daar dan dus minder moleculen die warm trillen, waadoor het kouder is. (Ik vermijd hier de woorden entalpie en exergie, (enzo) ... daar gaat het geloof ik over, maar dit is me nog wat warrig.)
Hup Rik!
Kom op, je kunt het!
Wil je dat ik exergie en entalpie ga uitleggen?
Volgend jaar, okee? In 2010, bedoel ik...
Een reactie posten