Mijn vriend K uit Amsterdam berichtte dat er erg veel energie gaat zitten in asociaal gedrag. Asociaal gedrag, zoals alléén in één huis wonen, of aan sociale activiteiten deelnemen waarvoor grote afstanden moeten worden afgelegd. Bij de alleenstaande forens, daar is de energiewinst te halen.
Het is dus een duurzaam idee als ik van mijn buren mijn goede vrienden maak. En dat we dan met onze gezinnen dagelijks bij elkaar gaan eten, zodat de kachel en het fornuis van het buurhuis uit kunnen blijven. Zou het mij, op mijn leeftijd, nog lukken om zomaar vrienden te worden met zomaar iemand (bijvoorbeeld mijn buren)?
Het is mij ook gelukt om vrienden te zijn met mijn door kenners als autistisch bestempelde zoon, dus waarom niet met andere mensen? Ik zou kunnen beginnen om bij mijn buren aan te bellen en te zeggen: Hallo, zullen we vrienden worden? Ik heb bij mijn zoon gemerkt dat het handig is om daarbij uitnodigend te glimlachen. En dat het goed is om wel naar de nieuwe vriendschap te verlangen, maar die niet nodig te hebben. En tenslotte: ik zou me moeten richten op alles wat leuk is aan mijn buren.
donderdag 4 februari 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Het lijkt me vooral ook zaak om zo vertrouwwekkend te glimlachen dat ze meteen zeggen: kom even binnen, en dat ze dan de deur achter je dicht doen, dat scheelt weer in de stookkosten.
Wat ook veel energie kost: al dat op en neer geren van de ene verdieping naar de andere, en dat je dan af en toe gewoon geen zin meer hebt om het licht uit te doen of de verwarming of de deur dicht of het raam dicht of juist open, enz. Ik kan er af en toe van genieten om dat allemaal even NIET te doen en de hele avond op zolder het licht te laten branden terwijl ik beneden de verwarming nog een graadje hoger zet. Wat doen we daaraan?
Om een of andere onverklaarbare reden vind ik het gaaf om in een groot huis te wonen; eentje met verdiepingen.
Vorig jaar (zie 25 april 2009) was ik in het streekmuseum in Rolde in een huisje waar het gemiddelde Drentse gezin 100 jaar geleden in pleegde te wonen. Knusheid is niet zo moeilijk te organiseren: gewoon hele kleine meubeltjes.
Een reactie posten